Ligia - Antonio Carlos Jobim

Eu nunca sonhei com você

Nunca fui ao cinema

Não gosto de samba

Não vou à Ipanema

Não gosto de chuva

Nem gosto de sol

E quando eu lhe telefonei

Desliguei, foi engano

Seu nome eu não sei

Esqueci no piano

As bobagens de amor

Que eu iria dizer

É, Lígia, Lígia

Eu nunca quis tê-la ao meu lado

Num fim de semana

Um chope gelado

Em Copacabana

Andar pela praia

Até o Leblon

E quando eu me apaixonei

Não passou de ilusão

O seu nome eu rasguei

Fiz um samba-canção

Das mentiras de amor

Que aprendi com você

É, Lígia, Lígia

E quando você me envolver

Nos seus braços serenos

Eu vou me render

Mas seus olhos morenos

Me metem mais medo

Que um raio de sol

É, Lígia, Lígia

Ik heb nooit van je gedroomd

Ik ging nooit naar de bioscoop

Ik hou niet van samba

Ik ga niet naar Ipanema

Ik hou niet van regen

Ik hou niet van de zon

En toen ik je belde

Ik heb het uitgezet, het was een vergissing

Je naam weet ik niet

Ik vergat op de piano

De onzin van liefde

Wat zou ik zeggen

Ja, Ligia, Ligia

Ik wilde haar nooit aan mijn zijde hebben

In een weekend

Een ijsbier

In Copacabana

lopen langs het strand

Tot Leblon

En toen ik verliefd werd

Het was niets anders dan illusie

Je naam heb ik gescheurd

Ik heb een samba-lied gemaakt

Van de leugens van liefde

dat ik van je heb geleerd

Ja, Ligia, Ligia

En wanneer je mij erbij betrekt

In je serene armen

ik zal me overgeven

Maar je bruine ogen

Ze maken me meer bang

Dat een zonnestraal

Ja, Ligia, Ligia