Bebel - Antonio Carlos Jobim

Pra quê tentar mais uma vez

Pra quê lembrar aquela vez

O que você, Bebel, me fez

Como esquecer aquela vez

Bebel, Bebel

Bebel

Bebel, você é muito mais do que

Eu já sonhei e até

Até pensei me apaixonar

Porque você sorrindo

É muito mais que lindo

Mas é bonita mesmo

É uma beleza

Força da natureza

Bebel encostada no muro

Sonhando no escuro

À luz do luar

Bebel, esta coisa mais louca

Esse beijo na boca

Que eu vou te dar

Você vai sonhar

Vai se apaixonar

Você vai chorar

Não chora Bel

Não chora Bebel

Não chora, não chora

Não chora não Bebel

Meu bem

Mas é bonita mesmo

É uma beleza

Força da natureza

Bebel de cabelo molhado

Escorrido, lavado

Nessas ondas de um mar de sul

Bebel que se volta de lado

E me encara com olhos

De inesperado azul

Você vai sonhar

Vai se apaixonar

Você vai chorar

Não chora José, não chora Zé

Não chora, não chora

Bebel, Bebel

Bebel, Bebel

Waarom nog een keer proberen

Waarom herinner je je die tijd?

Wat jij, Bebel, met mij hebt gedaan?

hoe die tijd te vergeten

Liefje liefje

baby

Bebel, je bent veel meer dan

Ik heb gedroomd en zelfs

Ik dacht er zelfs aan om verliefd te worden

waarom lach je?

Het is veel meer dan mooi

Maar het is echt mooi

het is een schoonheid

Kracht van de natuur

Baby leunend tegen de muur

dromen in het donker

In het maanlicht

Schat, dit gekste ding

Die kus op de mond

Dat zal ik je geven

je zult dromen

zal verliefd worden

Je zal huilen

niet huilen schatje

niet huilen schatje

Niet huilen, niet huilen

Huil niet nee schat

Honing

Maar het is echt mooi

het is een schoonheid

Kracht van de natuur

Baby met nat haar

uitgelekt, gewassen

In deze golven van een zuidelijke zee

Baby die op zijn zij draait

En kijkt me met ogen aan

Van onverwacht blauw

je zult dromen

zal verliefd worden

Je zal huilen

Huil niet José, huil niet Zé

Niet huilen, niet huilen

Liefje liefje

Liefje liefje