The Last Laugh - Antimatter

And so you had the last laugh — ha ha ho…

I laughed you off a long time ago.

Your ever changing personality never fails to tickle me at all.

You said you were a white witch,

Reminds me of a movie that you’d seen.

Well can you still open doors with just your mind?

In this little space in time, I’ve played with better things.

Everything you done…

The games you said you’d won — I still remember all to well.

The foes that fought and lost — the fools that bore your cross — I still

remember all to well.

And it’s all a state of mind.

I’ve seen you crave affection,

Affected minds don’t work too evenly.

Well what did you call it when you stabbed me in the back?

And rewrote in retrospect lovers pain.

Where do you find redemption?

Tucked away in pre-recorded dreams?

Do you wake each morning wondering when it came?

The experiments in pain no longer here in my world.

En dus heb je het laatst gelachen - ha ha ha ho...

Ik heb je lang geleden uitgelachen.

Je steeds veranderende persoonlijkheid blijft me altijd kietelen.

Je zei dat je een witte heks was,

Doet me denken aan een film die je hebt gezien.

Kun je nog steeds deuren openen met alleen je verstand?

In dit korte tijdsbestek heb ik met betere dingen gespeeld.

Alles wat je hebt gedaan...

De wedstrijden waarvan je zei dat je ze had gewonnen, herinner ik me nog heel goed.

De vijanden die vochten en verloren - de dwazen die je kruis droegen - ik nog steeds

onthoud alles goed.

En het is allemaal een gemoedstoestand.

Ik heb gezien dat je naar genegenheid hunkert,

Aangetaste geesten werken niet al te gelijkmatig.

Hoe noemde je het toen je me in de rug stak?

En herschreef achteraf de pijn van geliefden.

Waar vind je verzilvering?

Weggestopt in vooraf opgenomen dromen?

Word je elke ochtend wakker en vraag je je af wanneer het kwam?

De experimenten met pijn zijn niet meer hier in mijn wereld.