Gates to the Outside - Antaeus

Once when Mastery returned to reside

In Prince Death’s darkly curtained halls

Canst thou remember the glorious night?

Didst thou not answer Him as He calleth?

Dancing in line, all His acolytes and priests

The One above all, dread Grand Archgod of Prey

Hath been conjured to rise in their midnight speeches

So together we walked

Walked that nethermost path, one that leadeth to the outside

Behynde where monuments of vanished days layeth wayste

Through the gateway of shadows, where resistance is in vain

To take Him home…

Ruler fixes His stare so blind

Painfull to the eye and mynde

Conquering the worlds in flight

Plague and Madness to Mankind…

The Gate to the Outside was open too long

Eens toen Mastery terugkeerde om te wonen

In de met donkere gordijnen bedekte zalen van Prince Death

Kun je je de glorieuze nacht herinneren?

Hebt u Hem niet geantwoord zoals Hij roept?

Dansen in de rij, al Zijn volgelingen en priesters

De Ene vooral, vrees de Grote Aartsgod van de Prooi

Is getoverd om op te staan ​​in hun middernachtelijke toespraken?

Dus samen liepen we

Liep dat meest onderste pad, een die naar buiten leidt

Behynde waar monumenten van vervlogen dagen de weg wijzen

Door de poort van schaduwen, waar weerstand tevergeefs is

Om hem mee naar huis te nemen...

Heerser fixeert Zijn blik zo blind

Pijnlijk voor het oog en mynde

De werelden veroveren tijdens de vlucht

Pest en waanzin voor de mensheid...

De poort naar buiten was te lang open