Kid Named Michael - Anilyst

Imma need your undivided attention

Your full undivided attention

Alright?

Yeah

He was just a kid named Michael

Who one night was lifted off a high dose

Drifted off the side road

Car spinning, started screaming with his eyes closed

Slammed in a benz by a light pole

Found with his skin feeling ice cold

Took a big risk downing all that Nyquil

Last words were «I think I’m missing my pulse»

That’s what the ambulance man said

After that the kid was tragically pronounced dead

Feds said that he took a fat amount of meds

Must of passed out once he bled

With no chance to recover

Imagine all the pain that his family had suffered

His mother, fainted when she actually discovered

That her son has become another casualty among us

Like a clip to her chest

She’d rather be dead than to live with this stress

Cause now every minute in her head will be filled with regrets

Cause she knew that her kid had been livin' depressed

Ain’t spoke in a month

She admits she wasn’t vocal enough

Now her soul feels like it’s fuckin' road kill, crushed

And it won’t heal much

Every morning she’s mourning till dusk

People try to help but she won’t seem to budge

Hopeless no feeling is lonely as such

Still don’t believe that she won’t feel his touch

But it wasn’t all her fault though

His pops stayed buzzed watching car shows

And cared more for a box full of Marlboro’s

Than his son livin' with his heart broke

At nine years old only

Times at home made him feel like life was so phony

So one day riding bicycles he told me

«These psychos don’t know me»

See Michael was my homie

Like a younger brodie

By the way he had an idol named Tony

An uncle who would like to stay zoning

Off of anything that could get his fuckin' mind straight floating

One night he forgot the Nyquil bottle by the microwave

So Michael took it right away homie

So he, could try it like it’s codeine

Instead he took a vital drank and OD’d

Right before he went and stole the keys

Pulled out the driveway high going full speed

Wants to hit the highway but there’s no need

Slammed sideways right beside a pole and an oak tree

So I’m asking you to listen

To what can happen from a lack of supervision

If his parents did better with their mission

I bet it would have led into preventing the collision

Instead it went different

Now regrets leave them mentally imprisoned

Not a set free condition

As long as all the memories are with them

They gon' keep, reminiscing, cause they hella miss him

Gave him money but they should have paid him some attention

To maybe help aid him with depression

I bet he could have made some progression

Mental illness is a real thing

And though it’s not physical you will still feel pain

Like a still flame sitting on your lil' brain

Burning through you till your days start to feel drained

I mean it this is serious

Believe me if you’re curious

I speak from experience

I guess that’s the reason I seem so mysterious

I had to tell the story

In hopes to prevent an accident like my boy’s

Preaching it with passion in my voice

Think about your actions we all have a choice

Whether you are young or you’re grown

When times get tougher than stone

Just know you’ll survive cause your strong

But never leave your loved ones alone

Ik heb je onverdeelde aandacht nodig

Uw volledige onverdeelde aandacht

Akkoord?

Ja

Hij was nog maar een kind genaamd Michael

Wie op een avond van een hoge dosis werd getild?

Van de zijweg afgedwaald

Auto draaide, begon te schreeuwen met zijn ogen dicht

In een benz geslagen door een lichtmast

Gevonden terwijl zijn huid ijskoud aanvoelde

Nam een ​​groot risico om al die Nyquil . neer te halen

De laatste woorden waren "Ik denk dat ik mijn hartslag mis"

Dat is wat de ambulance man zei

Daarna werd het kind op tragische wijze dood verklaard

Feds zei dat hij een grote hoeveelheid medicijnen had ingenomen

Moet flauwvallen toen hij bloedde

Zonder kans op herstel

Stel je alle pijn voor die zijn familie had geleden

Zijn moeder viel flauw toen ze ontdekte...

Dat haar zoon een ander slachtoffer onder ons is geworden

Als een clip op haar borst

Ze is liever dood dan te leven met deze stress

Want nu zal elke minuut in haar hoofd gevuld zijn met spijt

Omdat ze wist dat haar kind depressief was geweest

Is al een maand niet gesproken

Ze geeft toe dat ze niet vocaal genoeg was

Nu voelt haar ziel alsof het verdomde verkeersdoden is, verpletterd

En het zal niet veel genezen

Elke ochtend rouwt ze tot de schemering

Mensen proberen te helpen, maar ze lijkt niet te wijken

Hopeloos geen gevoel is eenzaam als zodanig

Geloof nog steeds niet dat ze zijn aanraking niet zal voelen

Maar het was niet allemaal haar schuld

Zijn pops bleven zoemend kijken naar autoshows

En zorgde meer voor een doos vol met Marlboro's

Dan leeft zijn zoon terwijl zijn hart brak

Alleen op negenjarige leeftijd

Tijden thuis gaven hem het gevoel dat het leven zo nep was

Dus op een dag fietsen vertelde hij me:

"Deze psycho's kennen mij niet"

Zie Michael was mijn homie

Als een jongere brodie

Trouwens, hij had een idool genaamd Tony

Een oom die wil blijven zoneren

Af van alles wat zijn verdomde geest kan laten zweven

Op een nacht vergat hij de Nyquil-fles bij de magnetron

Dus Michael pakte het meteen op homie

Dus hij zou het kunnen proberen alsof het codeïne is

In plaats daarvan nam hij een vitale dronk en nam een ​​OD'd

Vlak voordat hij de sleutels stal

De oprit op volle snelheid uitgetrokken

Wil de snelweg op, maar dat is niet nodig

Zijwaarts geslagen naast een paal en een eik

Dus ik vraag je om te luisteren

Wat kan er gebeuren door een gebrek aan toezicht?

Als zijn ouders het beter hadden gedaan met hun missie

Ik wed dat het zou hebben geleid tot het voorkomen van de botsing

In plaats daarvan ging het anders

Nu laat spijt hen mentaal opgesloten

Geen gratis voorwaarde

Zolang alle herinneringen bij hen zijn

Ze zullen blijven, herinneringen ophalen, want ze zullen hem missen

Heb hem geld gegeven, maar ze hadden hem wat aandacht moeten geven

Om hem misschien te helpen bij zijn depressie

Ik wed dat hij wat progressie had kunnen maken

Geestesziekte is een echt iets

En hoewel het niet fysiek is, zul je nog steeds pijn voelen

Als een stille vlam die op je kleine hersenen zit

Brandt door je heen totdat je dagen leeg beginnen te voelen

Ik bedoel het is dit serieus

Geloof me als je nieuwsgierig bent

Ik spreek uit ervaring

Ik denk dat dat de reden is dat ik zo mysterieus lijk

Ik moest het verhaal vertellen

In de hoop een ongeluk zoals dat van mijn jongen te voorkomen

Predik het met passie in mijn stem

Denk na over je acties, we hebben allemaal een keuze

Of je nu jong bent of volwassen

Wanneer de tijden moeilijker worden dan steen

Weet gewoon dat je het zult overleven, want je bent sterk

Maar laat uw dierbaren nooit alleen