Ten Seconds - Ane Brun

He spends his days worrying how

And when he is gonna die

That is irony in fine

He loves life so much, that’s why

Even if he knows that it is true

He can’t help it in the end

It is those ten seconds

Those ten seconds in your head

When you don’t wonder if you’re alright

You’re just hanging around with yourself — with yourself

Now the weight comes crashing in

I’m trapped in my own skin

Silence — where did you go?

You left without letting me know

I don’t want to hear this music

I am a careass I cannot use it

It is those ten seconds

Those ten seconds in your head

When you don’t wonder if you’re alright

You’re just hanging around with yourself — with yourself

Hij brengt zijn dagen door met zich zorgen te maken hoe?

En als hij gaat sterven

Dat is ironie op zijn best

Hij houdt zo veel van het leven, daarom

Zelfs als hij weet dat het waar is

Hij kan er uiteindelijk niets aan doen

Het zijn die tien seconden

Die tien seconden in je hoofd

Als je je niet afvraagt ​​of je in orde bent

Je hangt gewoon rond met jezelf — met jezelf

Nu komt het gewicht binnen

Ik zit gevangen in mijn eigen huid

Stilte: waar ben je heen gegaan?

Je bent vertrokken zonder het me te laten weten

Ik wil deze muziek niet horen

Ik ben een zorgeloze ik kan het niet gebruiken

Het zijn die tien seconden

Die tien seconden in je hoofd

Als je je niet afvraagt ​​of je in orde bent

Je hangt gewoon rond met jezelf — met jezelf