Why Have You Brought Me Here?/ Raoul, I've Been There - Andrew Lloyd Webber

RAOUL:

Why have you brought me here?

CHRISTINE:

Can’t go back there!

RAOUL:

We must return!

Christine:

He’ll kill you!

His eyes will find us there!

RAOUL:

Christine, don’t say that.

..

CHRISTINE:

Those eyes that burn!

RAOUL:

Don’t even think it.

..

CHRISTINE:

And if he has to kill

a thousand men —

RAOUL:

Forget this waking nightmare.

..

CHRISTINE:

The Phantom of the Opera will kill.

..

RAOUL:

This phantom is a fable.

..

Believe me.

..

CHRISTINE:

.. .

and kill again!

RAOUL:

There is no Phantom of the Opera.

..

CHRISTINE:

My God, who is this man.

..

RAOUL:

My God, who is this man.

..

CHRISTINE:

.. .

who hunts to kill.

.

.?

RAOUL:

.. .

this mask of death.

.

.?

CHRISTINE:

I can’t escape from him.

..

RAOUL:

Whose is this voice you hear.

..

CHRISTINE:

.. .I never will!

RAOUL:

.. .

with every breath.

.

.?

BOTH:

And in this

labyrinth,

where night is blind

the Phantom of the Opera

is here:

inside your/my mind.

..

RAOUL:

There is no Phantom of the Opera.

..

CHRISTINE:

Raoul, I’ve been there —

to his world of unending night.

..

To a world where

the daylight dissolves

into darkness.

..

darkness.

..

Raoul, I’ve seen him!

Can I ever

forget that sight?

Can I ever

escape from that face?

So distorted,

deformed, it was hardly a face,

in that darkness.

..

darkness.

..

But his voice

filled my spirit

with a strange, sweet sound.

..

In that night

there was music

in my mind.

..

And through music

my soul began

to soar!

And I heard

as I’d never

heard before.

..

RAOUL:

What you heard

was a dream

and nothing more.

..

CHRISTINE:

Yet in his eyes

all the sadness

of the world.

..

Those pleading eyes,

that both threaten

and adore.

..

RAOUL:

Christine.

..

Christine.. .

PHANTOM:

Christine.

..

RAOUL:

Waarom heb je me hierheen gebracht?

CHRISTINE:

Ik kan daar niet teruggaan!

RAOUL:

We moeten terugkeren!

Christine:

Hij zal je vermoorden!

Zijn ogen zullen ons daar vinden!

RAOUL:

Christine, zeg dat niet.

..

CHRISTINE:

Die ogen die branden!

RAOUL:

Denk het niet eens.

..

CHRISTINE:

En als hij moet doden

duizend mannen —

RAOUL:

Vergeet deze wakkere nachtmerrie.

..

CHRISTINE:

The Phantom of the Opera zal doden.

..

RAOUL:

Dit spook is een fabel.

..

Geloof me.

..

CHRISTINE:

.. .

en opnieuw doden!

RAOUL:

Er is geen Phantom of the Opera.

..

CHRISTINE:

Mijn God, wie is deze man.

..

RAOUL:

Mijn God, wie is deze man.

..

CHRISTINE:

.. .

die jaagt om te doden.

.

.?

RAOUL:

.. .

dit masker van de dood.

.

.?

CHRISTINE:

Ik kan niet aan hem ontsnappen.

..

RAOUL:

Van wie is deze stem die je hoort.

..

CHRISTINE:

.. .Ik zal nooit!

RAOUL:

.. .

met elke ademhaling.

.

.?

BEIDE:

En hierin

labyrint,

waar de nacht blind is

het spook van de opera

is hier:

in jouw/mijn geest.

..

RAOUL:

Er is geen Phantom of the Opera.

..

CHRISTINE:

Raoul, ik ben er geweest...

naar zijn wereld van oneindige nacht.

..

Naar een wereld waar

het daglicht lost op

naar de duisternis.

..

duisternis.

..

Raoul, ik heb hem gezien!

Mag ik ooit

dat zicht vergeten?

Mag ik ooit

ontsnappen aan dat gezicht?

Zo vervormd,

misvormd, het was nauwelijks een gezicht,

in die duisternis.

..

duisternis.

..

Maar zijn stem

vulde mijn geest

met een vreemd, lief geluid.

..

In die nacht

er was muziek

in mijn gedachten.

..

En door muziek

mijn ziel begon

om te stijgen!

En ik hoorde

zoals ik nooit zou doen

eerder gehoord.

..

RAOUL:

Wat je hebt gehoord

was een droom

en niets meer.

..

CHRISTINE:

Maar in zijn ogen

al het verdriet

van de wereld.

..

Die smekende ogen,

die beide dreigen

en aanbidden.

..

RAOUL:

Christine.

..

Christine... .

FANTOM:

Christine.

..