Unfair - Andrew Lloyd Webber

Well give it back right now before I give your neck a twist

You stole my dress

Well, yes that’s true

But it looks good on me and not you

This necklace is divine

It’s real and you are counterfeit

That necklace should be mine, your throat is much too fat for it

You are a cow

You take that back

Or I am giving you such a smack!

It’s so unfair

I don’t have a thing to wear

Unfair and cruel

Life’s an imitation jewel

I’m in despair

Why should I care

To leave this chair

Or get off my derriere

Cindrella!

I need your help right now, this gown cannot unzip itself

And god knows your moustach can’t bleach your upper lip itself

Go shine our shoes

Two hundred pair

How can it be that life’s so unfair?

Unfair, unjust I must lie down for a while

Unfair, the strain and pain to remain in style

I’m fair, so fair, folks stop and stare

Unfair, I swear it’s a mighty cross to bear

This life is so unfair

One daughter who’s an imbecile, another half as bright

Not my idea, must be God’s will

And then there’s you just what I need

A thankless gift I must clothe and feed

Unfair, untoward distress I can ill afford

You are so lame at least I know who to blame

Just scrape and serve like I deserve

It’s such a shame you are working my last nerve

Disgraceful, let’s face it, it’s you, Cinderella

You don’t know your place and you never come through

You’re lazy and brazen, it’s true, Cinderella

A lot like your father, you’re bothersome, too

You’re feckless and worthless and dull, Cinderella

That we lost the prize is completely your fault

And open your eyes, take a look in the mirror

You’ve no sense of fashion, a visual assault

Be mindful, my kindness, though ample, is finite

I could change my mind in the blink of a lash

Get out of my sight or tonight may be my night

To show you the street when you throw out the trash

Pick up this place at once

Don’t stand there like a speechless dunce

Lord, I don’t ask a lot

Go dump and scrub my chamber pot

Then do the floors, get on all fours

Until they sparkle without a spot

Then dust the sills and doors

Refill the grout, I want no cracks

You must complete your chores

I’m due for my bikini wax

Where’s my massage?

I have a knot

Spit shine my boots

Touch up my roots

Just know your place

And shut your face

'Cause you’re our servant, like it or not

Geef het nu terug voordat ik je nek een draai geef

Je hebt mijn jurk gestolen

Nou ja dat is waar

Maar het ziet er goed uit voor mij en niet voor jou

Deze ketting is goddelijk

Het is echt en je bent vals

Die ketting zou van mij moeten zijn, je keel is er veel te dik voor

Je bent een koe

Dat neem je terug

Of ik geef je zo'n klap!

Het is zo oneerlijk

Ik heb niets om te dragen

Oneerlijk en wreed

Het leven is een imitatiejuweel

Ik ben in wanhoop

Waarom zou ik me zorgen maken?

Deze stoel verlaten:

Of ga van mijn derriere af

Assepoester!

Ik heb je hulp nu nodig, deze jurk kan zichzelf niet openritsen

En god weet dat je snor je bovenlip zelf niet kan bleken

Ga onze schoenen poetsen

Tweehonderd paar

Hoe kan het dat het leven zo oneerlijk is?

Oneerlijk, onrechtvaardig ik moet even gaan liggen

Oneerlijk, de spanning en pijn om in stijl te blijven

Ik ben eerlijk, zo eerlijk, mensen stoppen en staren

Oneerlijk, ik zweer dat het een machtig kruis is om te dragen

Dit leven is zo oneerlijk

De ene dochter die imbeciel is, de andere helft zo slim

Niet mijn idee, moet de wil van God zijn

En dan heb je precies wat ik nodig heb

Een ondankbaar geschenk dat ik moet kleden en voeden

Oneerlijk, ongewenst leed dat ik me niet kan veroorloven

Je bent zo zwak, ik weet tenminste wie ik de schuld moet geven

Gewoon schrapen en serveren zoals ik het verdien

Het is zo jammer dat je mijn laatste zenuw werkt

Schandalig, laten we eerlijk zijn, jij bent het, Assepoester

Je kent je plaats niet en je komt er nooit doorheen

Je bent lui en brutaal, het is waar, Assepoester

Net als je vader, ben jij ook lastig

Je bent waardeloos en waardeloos en saai, Assepoester

Dat we de prijs hebben verloren, is volledig jouw schuld

En open je ogen, kijk eens in de spiegel

Je hebt geen gevoel voor mode, een visuele aanval

Houd er rekening mee dat mijn vriendelijkheid, hoewel overvloedig, eindig is

Ik zou in een oogwenk van gedachten kunnen veranderen

Ga uit mijn zicht of vanavond kan mijn nacht zijn

Om je de straat te laten zien wanneer je de prullenbak weggooit

Haal deze plaats meteen op

Sta daar niet als een sprakeloze domkop

Heer, ik vraag niet veel

Ga dumpen en schrob mijn kamerpot

Doe dan de verdiepingen, ga op handen en voeten

Tot ze schitteren zonder een vlekje

Stof vervolgens de dorpels en deuren af

Vul de voeg bij, ik wil geen scheuren

Je moet je klusjes afmaken

Ik ben toe aan mijn bikini wax

Waar is mijn massage?

ik heb een knoop

Spit shine mijn laarzen

Retoucheer mijn roots

Weet gewoon je plaats

En hou je gezicht dicht

Omdat je onze dienaar bent, of je het nu leuk vindt of niet