The Phantom Confronts Christine - Andrew Lloyd Webber

Gustave, it’s alright, it’s me

Gustave, please take him away

I’m so sorry

Please forgive him, he meant no harm

(CHRISTINE)

How could you think I wouldn’t guess?

(What do you mean?)

How could you think I wouldn’t know?

(Oh, no)

Do you have something to confess?

(Please don’t make me)

I want the truth right now, if so!

Once upon another time

You went off and left me alone

But that’s not all you did

You left me with a son

Ever since that other time

I wished, how I wished you’d have known

I kept the secret hid, the secret my marriage forbid

What else could I have done?

(PHANTOM)

Just live

(Our son)

Just live

(My son)

Just give what I could give

And take what little I deserve

(Spoken)

My own flesh and blood

And even he recoils in horror from me

Just like his mother

Forgive me, I beg you, if you can

I’ve brought you nothing but woe

Tomorrow night, I’ll sing with all my might

Sing for you again, then we’ll go

From out of ugliness, such light

From out of darkness, such a flame

In him, my wrongness is made right

And yet he loathes me just the same

So let him shun me in disgust

Let him flee this cursed face

If I must hide from him, I must

Yet shall he be my saving grace

Oh, Christine, my Christine

If it’s true, I’ve no reason to live

Then, Christine, then our boy

Shall have all I can give

Ah, Christine

All I create on this earth

All that I’ll never be worth

All shall be his

Ten long years and he casts us aside

Ten whole years, this is how we’re repaid

Ten dark years of toil and tears

And now what we’ve worked for will go to that child

All our hopes were at last in our grasp

All the dreams and the plans that we laid

Everything is vanishing

And we get discarded, rejected, reviled

All of the bonds in between is now torn

All of the love that we gave him was worn

All would be ours

If that bastard had never been born

Gustave, het is goed, ik ben het

Gustave, haal hem alsjeblieft weg

Het spijt me zeer

Vergeef hem alsjeblieft, hij bedoelde het niet kwaad

(CHRISTIJN)

Hoe kon je denken dat ik het niet zou raden?

(Wat bedoelt u?)

Hoe kon je denken dat ik het niet zou weten?

(Oh nee)

Heeft u iets te bekennen?

(Dwing me alsjeblieft niet)

Ik wil nu de waarheid, als dat zo is!

Een andere keer

Je ging weg en liet me alleen

Maar dat is niet alles wat je deed

Je liet me achter met een zoon

Sinds die andere keer

Ik wenste, hoe ik wenste dat je het had geweten

Ik hield het geheim verborgen, het geheim dat mijn huwelijk verbood

Wat had ik nog meer kunnen doen?

(PHANTOM)

Leef gewoon

(Onze zoon)

Leef gewoon

(Mijn zoon)

Geef gewoon wat ik zou kunnen geven

En neem het beetje dat ik verdien

(Gesproken)

Mijn eigen vlees en bloed

En zelfs hij deinst terug van afschuw voor mij

Net als zijn moeder

Vergeef me, ik smeek je, als je kunt

Ik heb je niets anders gebracht dan wee

Morgenavond zing ik uit alle macht

Zing nog een keer voor je, dan gaan we

Van uit lelijkheid, zo'n licht

Uit het duister, zo'n vlam

In hem wordt mijn fout recht gemaakt

En toch haat hij me evengoed

Dus laat hem me uit walging mijden

Laat hem dit vervloekte gezicht ontvluchten

Als ik me voor hem moet verbergen, moet ik

Toch zal hij mijn reddende genade zijn

Oh, Christine, mijn Christine

Als het waar is, heb ik geen reden om te leven

Dan, Christine, dan onze jongen

Zal alles hebben wat ik kan geven

Ah, Christine

Alles wat ik op deze aarde creëer

Alles wat ik nooit waard zal zijn

Alles zal van hem zijn

Tien lange jaren en hij werpt ons opzij

Tien hele jaren, zo worden we terugbetaald

Tien donkere jaren van zwoegen en tranen

En waar we nu voor hebben gewerkt, gaat naar dat kind

Al onze hoop was eindelijk in ons greep

Alle dromen en plannen die we hebben gemaakt

Alles is aan het verdwijnen

En we worden weggegooid, afgewezen, beschimpt

Alle banden ertussen zijn nu gescheurd

Alle liefde die we hem gaven was gedragen

Alles zou van ons zijn

Als die klootzak nooit was geboren