"Gustave! Gustave!..." - Andrew Lloyd Webber

C: Gustave, Gustave, Gustave.

P: What’s wrong?

C: Gustave!

P: What’s wrong?!

C: He should of been here.

He was meant to be here!

P: It’s that idiot Raoul.

Why, I’ll kill that drunken fool!

That he dare touch

that child.

A child that isn’t his.

Mr. Squelch?!

M: Sir?

P: Seal the portlock, hade each road.

Call in every favor that I’m owed.

I’ll be damned if he leaves this isle!

M: The condition he left here in a carriage, saw with my own eyes, sir.

There was no one with him.

P: Are you quite certain he left here alone?

M: Sir, was there anyone else here backstage?

P: Yes, yes.

Madam Giry, she was here, with her vicious little sneer and that

comment she made.

The ungreatful back biting snake.

She’s been greedious indeed.

She’ll get her’s now guaranteed!

Go now quickly.

Bring her round.

Bring the boy back safe and sound.

Then I’ll tear her limb from limb.

MG: What is the meaning of this?

How dare you meanians handle me in this

fashion.

I command an answer.

P: The boy, woman.

What have you done with him?

MG: The boy?

You think I took the boy?

Why would I do such a thing?

You think I don’t know who he is?

All these years, who has been faithful more

than I?

No one!

P: Giry

MG: All these years, who could you think I’d hurt that child--

P: My patience is running dry--

MG: All these years, I’ve been mother to you and Christine as much as my daughter--

P: Enough!

MG: Do you think I don’t know how it hurts to see one’s child far too off?

P: Gustave, Gustave, Gustave.

F: Sir?

I just passed Meg’s dressing room.

It was empty as a tomb,

but her mirror was smashed all in pieces on the floor.

P: Meg?

MG: oh my god

F: And I saw her down the hall, pulling someone pale and small.

And she looked

all about and then scurried out the door.

MG: God I left her, so distraught.

Please who knows just what she thought.

I’m afraid she’s come undone.

But she won’t hurt him.

Meg would never hurt him.

How could she hurt him?

P: I know where they’ve gone, but we must hurry!

MG: In that crowd?

There are millions of people out there.

C: Gustave!

My poor Gustave.

P: Theres no time to waist

C: Gustave!

(Crowd making noise)

C: Gustave, Gustave!

P: You there, stop!

C: It’s not him.

MG: Meg.

P: I think I see them!

This way!

C: Gustave!

Is that… I’m so sorry.

MG: Meg, please.

P: To the pier!

C: Gustaaf, Gustaaf, Gustaaf.

P: Wat is er aan de hand?

C: Gustaaf!

P: Wat is er aan de hand?!

C: Hij had hier moeten zijn.

Het was de bedoeling dat hij hier zou zijn!

P: Het is die idioot Raoul.

Wel, ik zal die dronken dwaas doden!

Dat hij durfde aan te raken

dat kind.

Een kind dat niet van hem is.

Meneer Squelch?!

M: meneer?

P: Verzegel de poortsluis, sluit elke weg af.

Doe een beroep op elke gunst die ik verschuldigd ben.

Ik zal vervloekt zijn als hij dit eiland verlaat!

M: De toestand die hij hier in een koets achterliet, heb ik met eigen ogen gezien, meneer.

Er was niemand bij hem.

P: Weet je zeker dat hij hier alleen is gelaten?

M: Meneer, was er hier nog iemand backstage?

P: Ja, ja.

Mevrouw Giry, ze was hier, met haar gemene kleine grijns en zo...

opmerking die ze maakte.

De onaardige rugbijtende slang.

Ze is inderdaad hebzuchtig geweest.

Ze krijgt haar nu gegarandeerd!

Ga nu snel.

Breng haar rond.

Breng de jongen veilig en wel terug.

Dan scheur ik haar ledematen van ledematen.

MG: Wat is de betekenis hiervan?

Hoe durven jullie me hierin aan te pakken?

mode.

Ik beveel een antwoord.

P: De jongen, vrouw.

Wat heb je met hem gedaan?

MG: De jongen?

Denk je dat ik de jongen heb meegenomen?

Waarom zou ik zoiets doen?

Denk je dat ik niet weet wie hij is?

Wie is er al die jaren meer trouw geweest?

dan ik?

Niemand!

P: Giry

MG: Al die jaren, wie kon je denken dat ik dat kind pijn zou doen...

P: Mijn geduld raakt op -

MG: Al die jaren ben ik moeder voor jou en Christine geweest, net zoals mijn dochter...

P: Genoeg!

MG: Denk je dat ik niet weet hoeveel pijn het doet om je kind veel te ver weg te zien?

P: Gustaaf, Gustaaf, Gustaaf.

F: meneer?

Ik kwam net langs Megs kleedkamer.

Het was zo leeg als een graf,

maar haar spiegel werd in stukken op de vloer vernield.

P: Meg?

MG: oh mijn god

F: En ik zag haar door de gang lopen, iemand bleek en klein trekkend.

En ze keek

alles rond en haastte zich toen de deur uit.

MG: God, ik heb haar verlaten, zo radeloos.

Alsjeblieft, wie weet wat ze dacht.

Ik ben bang dat ze ongedaan is gemaakt.

Maar ze zal hem geen pijn doen.

Meg zou hem nooit pijn doen.

Hoe kon ze hem pijn doen?

P: Ik weet waar ze heen zijn gegaan, maar we moeten opschieten!

MG: In die menigte?

Er zijn miljoenen mensen.

C: Gustaaf!

Mijn arme Gustave.

P: Er is geen tijd om te tailleren

C: Gustaaf!

(menigte die lawaai maakt)

C: Gustaaf, Gustaaf!

P: Jij daar, stop!

C: Hij is het niet.

MG: Meg.

P: Ik denk dat ik ze zie!

Op deze manier!

C: Gustaaf!

Is dat... het spijt me zo.

MG: Meg, alsjeblieft.

P: Naar de pier!