Сердце на твоём берегу - Андрей Заблудовский

1. Усталый шторм ползет на запад,

Туда же закат бордовый держит путь,

И ветер, мулат незнакомый,

Слегка толкает в грудь:

О возвращеньи позабудь…

Давным-давно потерян берег,

Волна как сестра, и бриз как младший брат.

Вернуться пора, но не верит

Измученный фрегат,

И парус рвет из рук канат.

Припев:

Сердце на твоем берегу,

Я тебя забыть не смогу,

Запах твоих губ сберегу,

Сердце на твоем берегу.

2. Когда отлив отдаст без боя

Полоску земли родной, и все пройдет,

То странник морской выпьет стоя

За тех, кто вечно ждет,

Ну, а прибой ему шепнет:

Припев.

1. Een vermoeide storm kruipt naar het westen,

Daar is de bordeauxrode zonsondergang onderweg,

En de wind, een onbekende mulat,

Duwt licht in de borst:

Vergeet het terugsturen...

Lang geleden was de kust verloren

De golf is als een zus en de bries is als een jongere broer.

Het is tijd om terug te gaan, maar hij gelooft niet

uitgeput fregat,

En het zeil scheurt het touw uit de handen.

Refrein:

Hart op je kust

Ik kan je niet vergeten

Ik zal de geur van je lippen bewaren

Hart op uw kust.

2. Wanneer het tij het zal geven zonder een gevecht

Een strook van geboorteland, en alles zal voorbijgaan,

Dan zal de zwerver van de zee staand drinken

Voor degenen die altijd wachten

Nou, de branding fluistert hem toe:

Refrein.