L'Incontro - Andrea Bocelli, Bono

While like a giant, proud and happy,

I take my baby in my arms, fragile, innocent, and alive

And like a little bird he’s pushing against my chest

Abandoned, quiet and safe, for an instant, almost sweetly

My destiny appears to me like a dream

And I see myself, old and surrendered,

Seated there near the coalfire,

Waiting for the evening with the anxiety of a child,

Just to see him coming back home

With the gift of his smile, of his words and kindness

It’s like a promise that can solve the enormous joy

Of one of his caresses

Then I wake up and I have already forgotten

But inside of me the kid’s trapped soul advises me

That his new born child is already more important to me

than that of my own life…

… e restai davanti a lui per un po'

e ascoltai nell’aria por l’afferai

Lui apr?

la mano e poi me tocc?

il naso sfior?

la bocca

lo l’abbracciai ed il mondo gir?

di pi?

intorno a noi ogni cosa poi fior?

E restai fermo cos?

per un po'

E fu li che il tempo ci ritrov?

Lui apr?

la mano e poi mi tocc?

il naso sfior?

la bocca

lo l’abbracciai ed il mondo gir?

di pi?

intorno a noi ogni cosa poi fior?

Coro: il mondo?

un puntino di luice blu che gira e va con il soffio degli

angeli

lo l’abbracciai ed il mondo gir?

di pi?

Corp: che gira e va con il con il soffio degli angeli

lo l’abbracciai e restai cos?, cos?

Terwijl als een reus, trots en gelukkig,

Ik neem mijn baby in mijn armen, kwetsbaar, onschuldig en levend

En als een kleine vogel duwt hij tegen mijn borst

Verlaten, stil en veilig, voor een ogenblik, bijna lieflijk

Mijn lot lijkt me een droom

En ik zie mezelf, oud en overgegeven,

Daar gezeten bij het kolenvuur,

Wachtend op de avond met de angst van een kind,

Gewoon om hem terug naar huis te zien komen

Met het geschenk van zijn glimlach, van zijn woorden en vriendelijkheid

Het is als een belofte die de enorme vreugde kan oplossen

Van een van zijn liefkozingen

Dan word ik wakker en ben ik het alweer vergeten

Maar in mij adviseert de opgesloten ziel van het kind me

Dat zijn pasgeboren kind nu al belangrijker voor me is

dan dat van mijn eigen leven...

... en ik stond een tijdje voor hem

en ik luisterde in de lucht voor het bedrijf

Hij opende

hand en raakte me toen aan?

de neus gepoetst?

de mond

Ik omhelsde hem en de wereld draaide?

meer?

alles om ons heen toen bloeide?

En ik stond zo stil?

voor een poosje'

En was het daar dat de tijd ons weer vond?

Hij opende

hand en raakte me toen aan?

de neus gepoetst?

de mond

Ik omhelsde hem en de wereld draaide?

meer?

alles om ons heen toen bloeide?

Koor: de wereld?

een stipje blauwe luis die draait en meegaat met de adem van

engelen

Ik omhelsde hem en de wereld draaide?

meer?

Corp: dat draait en gaat met de adem van de engelen

Ik omhelsde hem en bleef zo, dus?