Mon Village Au Clair De Lune - Bourvil

Un champ d'étoiles pour clocher,

Quatre maisons, l’une après l’une,

Jouant dans l’ombre à chat perché,

C’est mon village au clair de lune.

Au-dessus d’elles, tout poudreux,

Le vieux moulin de la commune,

Plein de murmures d’amoureux,

C’est mon village au clair de lune.

C’est là qu’un soir, bien doucement,

Derrière un mur fleurant le grain,

J’ai connu mon premier serment,

Et trouvé mon premier chagrin.

Aussi, de tous mes souvenirs

Faits de bonheurs ou d’infortunes,

Le plus fidèle à revenir,

C’est mon village au clair de lune.

Aussi, de tous mes souvenirs

Faits de bonheurs ou d’infortunes,

Le plus fidèle à revenir,

C’est mon village au clair de lune

Een veld van sterren voor een toren,

Vier huizen, één na één,

Spelen in de schaduwen neergestreken,

Dit is mijn maanverlichte dorp.

Boven hen, allemaal stoffig,

De oude molen van de stad,

Vol gefluister van geliefden,

Dit is mijn maanverlichte dorp.

Het is daar dat op een avond, heel zachtjes,

Achter een korrelige muur,

Ik kende mijn eerste eed,

En vond mijn eerste liefdesverdriet.

Ook van al mijn herinneringen

Feiten van geluk of ongeluk,

De meest trouwe om terug te keren,

Dit is mijn maanverlichte dorp.

Ook van al mijn herinneringen

Feiten van geluk of ongeluk,

De meest trouwe om terug te keren,

Dit is mijn maanverlichte dorp