Perhaps In Death - Ancestral Legacy

Way out there all alone

The soft line where the sky meet ocean

It is incomprehensible as existence

Incomprehensible as death

Eternal as longing…

In the dark green water

I see the color of his eyes,

Captures the pain, the loneliness, and the raw emotion.

I see the color of his eyes and the raw emotion.

Nostalgia of the past always comes back

To haunt us at such times

The dark and doorless cave that I dwell in

Nothing can break through the wall, into my secret chamber.

The swallow pool, open itself to me,

Swallowing me, washing away the chains of deception.

Cleansing me of the pain, and the suffering

Until I’m whole once more.

Perhaps I should just live here, amongst the dead.

Perhaps I should join them?

This night I feel your breath

This night I feel your voice.

I miss your warm embrace

The cold winds of death have come for me.

And there in the night I will lay beside you

Perhaps in death…

The swallow pool open itself, open itself

The swallow pool open itself to me

The swallow pool swallowing me

Washing away the chains of deception.

I miss your warm embrace

The cold winds of death have come for me.

And there in the night I will lay beside you

Perhaps in death…

Helemaal alleen daarbuiten

De zachte lijn waar de lucht de oceaan ontmoet

Het is onbegrijpelijk als bestaan

Onbegrijpelijk als de dood

Eeuwig als verlangen…

In het donkergroene water

Ik zie de kleur van zijn ogen,

Vangt de pijn, de eenzaamheid en de rauwe emotie.

Ik zie de kleur van zijn ogen en de rauwe emotie.

Nostalgie naar het verleden komt altijd terug

Om ons op zulke momenten te achtervolgen

De donkere en deurloze grot waarin ik woon

Niets kan door de muur breken, in mijn geheime kamer.

De zwaluwpoel, opent zich voor mij,

Mij ​​opslokken, de ketenen van bedrog wegspoelen.

Mij ​​zuiveren van de pijn en het lijden

Tot ik weer heel ben.

Misschien moet ik hier gewoon wonen, tussen de doden.

Misschien moet ik me bij hen aansluiten?

Deze nacht voel ik je adem

Deze nacht voel ik je stem.

Ik mis je warme omhelzing

De koude winden van de dood zijn voor mij gekomen.

En daar in de nacht zal ik naast je liggen

Misschien in de dood…

De zwaluwpoel opent zichzelf, opent zichzelf

De zwaluwvijver opent zich voor mij

De zwaluwpoel die me opslokt

De ketenen van bedrog wegwassen.

Ik mis je warme omhelzing

De koude winden van de dood zijn voor mij gekomen.

En daar in de nacht zal ik naast je liggen

Misschien in de dood…