Your Possible Pasts - Anathema

They flutter behind you your possible pasts

Some bright-eyed and crazy, some frightened and lost

A warning to anyone still in command

«Ranks!

Fire»

Of their possible future, to take care

In derelict sidings the poppies entwine

With cattle trucks lying in wait for the next time

Do you remember me?

How we used to be?

Do you think we should be closer?

She stood in the doorway, the ghost of a smile

Haunting her face like a cheap hotel sign

Her cold eyes imploring the men in their Macs

For the gold in their bags or the knives in their backs

Stepping up boldly one put out his hand

He said, «I was just a child then, now I’m only a man.»

Do you remember me?

How we used to be?

Do you think we should be closer?

By the cold and religious we were taken in hand

Shown how to feel good and told to feel bad

(Tongue tied and terrified we learned how to pray

Now our feelings run deep and cold as the clay)

Strung out behind us the banners and flags

Of our possible pasts lie in tatters and rags

Do you remember me?

How we used to be?

Do you think we should be closer?

Ze fladderen achter je je mogelijke verledens

Sommigen met heldere ogen en gek, sommigen bang en verloren

Een waarschuwing voor iedereen die nog steeds de leiding heeft

«Rangen!

Vuur"

Van hun mogelijke toekomst, om voor te zorgen

In vervallen opstelsporen verstrengelen de klaprozen zich

Met veewagens op de loer voor de volgende keer

Herinner je je mij?

Hoe we waren?

Denk je dat we dichterbij moeten zijn?

Ze stond in de deuropening, de geest van een glimlach

Haar gezicht achtervolgd als een goedkoop hotelbordje

Haar koude ogen smeekten de mannen in hun Macs

Voor het goud in hun tas of de messen in hun rug

Stoutmoedig stapte iemand op en stak zijn hand uit

Hij zei: "Ik was toen nog een kind, nu ben ik nog maar een man."

Herinner je je mij?

Hoe we waren?

Denk je dat we dichterbij moeten zijn?

Door de kou en religie werden we in de hand gehouden

Getoond hoe je je goed voelt en verteld hoe je je slecht voelt

(Tong gebonden en doodsbang hebben we geleerd hoe te bidden)

Nu lopen onze gevoelens diep en koud als de klei)

De spandoeken en vlaggen achter ons gespannen

Van ons mogelijke verleden ligt aan flarden en vodden

Herinner je je mij?

Hoe we waren?

Denk je dat we dichterbij moeten zijn?