Sir Patrick Spens (Child 58) - Anaïs Mitchell, Jefferson Hamer

The king sits in Dumfermline town

Drinking the blood red wine

Where can I get a good captain

To sail this ship of mine?

Then up and spoke a sailor boy

Sitting at the king’s right knee

«Sir Patrick Spens is the best captain

That ever sailed to sea»

The king he wrote a broad letter

And he sealed it with his hand

And sent it to Sir Patrick Spens

Walking out on the strand

«To Norroway, to Norroway

To Norway o’er the foam

With all my lords in finery

To bring my new bride home»

The first line that Sir Patrick read

He gave a weary sigh

The next line that Sir Patrick read

The salt tear blinds his eye

«Oh, who was it?

Oh, who was it?

Who told the king of me

To set us out this time of year

To sail across the sea»

«But rest you well, my good men all

Our ship must sail the morn

With four and twenty noble lords

Dressed up in silk so fine»

«And four and twenty feather beds

To lay their heads upon

Away, away, we’ll all away

To bring the king’s bride home»

«I fear, I fear, my captain dear

I fear we’ll come to harm

Last night I saw the new moon clear

The old moon in her arm»

«Oh be it fair or be it foul

Or be it deadly storm

Or blow the wind where e’er it will

Our ship must sail the morn»

They hadn’t sailed a day, a day

A day but only one

When loud and boisterous blew the wind

And made the good ship moan

They hadn’t sailed a day, a day

A day but only three

When oh, the waves came o’er the sides

And rolled around their knees

They hadn’t sailed a league, a league

A league but only five

When the anchor broke and the sails were torn

And the ship began to rive

They hadn’t sailed a league, a league

A league but only nine

When oh, the waves came o’er the sides

Driving to their chins

«Who will climb the topmast high

While I take helm in hand?

Who will climb the topmast high

To see if there be dry land?»

«No shore, no shore, my captain dear

I haven’t seen dry land

But I have seen a lady fair

With a comb and a glass in her hand»

«Come down, come down, you sailor boy

I think you tarry long

The salt sea’s in at my coat neck

And out at my left arm»

«Come down, come down, you sailor boy

It’s here that we must die

The ship is torn at every side

And now the sea comes in»

Loathe, loathe were those noble lords

To wet their high heeled shoes

But long before the day was o’er

Their hats they swam above

And many were the feather beds

That fluttered on the foam

And many were those noble lords

That never did come home

It’s fifty miles from shore to shore

And fifty fathoms deep

And there lies good Sir Patrick Spens

The lords all at his feet

Long, long may his lady look

With a lantern in her hand

Before she sees her Patrick Spens

Come sailing home again

De koning zit in de stad Dumfermline

Het drinken van de bloedrode wijn

Waar kan ik een goede kapitein krijgen?

Om dit schip van mij te bevaren?

Toen op en sprak een zeemansjongen

Zittend op de rechterknie van de koning

"Sir Patrick Spens is de beste kapitein"

die ooit naar zee zeilde»

De koning schreef hij een brede brief

En hij verzegelde het met zijn hand

En stuurde het naar Sir Patrick Spens

Op het strand lopen

«Naar Noorwegen, naar Noorwegen

Naar Noorwegen over het schuim

Met al mijn heren in opsmuk

Om mijn nieuwe bruid thuis te brengen»

De eerste regel die Sir Patrick las

Hij zuchtte vermoeid

De volgende regel die Sir Patrick las

De zoute traan verblindt zijn oog

«O, wie was het?

O, wie was het?

Wie heeft de koning van mij verteld?

Om ons in deze tijd van het jaar te onderscheiden

Over zee varen»

"Maar rust u goed, mijn beste mannen allemaal"

Ons schip moet morgen vertrekken

Met vier en twintig edele heren

Zo fijn gekleed in zijde»

«En vier en twintig veren bedden

Om hun hoofd op te leggen

Weg, weg, we gaan allemaal weg

Om de bruid van de koning thuis te brengen»

"Ik vrees, ik vrees, mijn kapitein schat"

Ik vrees dat we schade zullen oplopen

Gisteravond zag ik de nieuwe maan helder

De oude maan in haar arm»

«O, zij het eerlijk of fout»

Of het is een dodelijke storm

Of blaas de wind waarheen hij wil

Ons schip moet morgen vertrekken»

Ze hadden geen dag gevaren, geen dag

Een dag maar slechts één

Toen luid en onstuimig de wind blies

En maakte het goede schip kreunen

Ze hadden geen dag gevaren, geen dag

Een dag maar slechts drie

Toen oh, de golven kwamen over de zijkanten

En rolden om hun knieën

Ze hadden geen competitie gevaren, geen competitie

Een competitie maar slechts vijf

Toen het anker brak en de zeilen scheurden

En het schip begon te stromen

Ze hadden geen competitie gevaren, geen competitie

Een competitie maar slechts negen

Toen oh, de golven kwamen over de zijkanten

Naar hun kin rijden

«Wie zal de topmast hoog beklimmen?

Terwijl ik het roer in handen neem?

Wie zal de topmast hoog beklimmen

Om te zien of er droog land is?»

"Geen kust, geen kust, mijn kapitein schat"

Ik heb geen droog land gezien

Maar ik heb een kermis gezien

Met een kam en een glas in haar hand»

"Kom naar beneden, kom naar beneden, zeemansjongen"

Ik denk dat je lang wacht

De zoute zee is in mijn jashals

En naar buiten bij mijn linkerarm»

"Kom naar beneden, kom naar beneden, zeemansjongen"

Hier moeten we sterven

Het schip is aan alle kanten gescheurd

En nu komt de zee binnen»

Verafschuw, verafschuw waren die edele heren

Om hun schoenen met hoge hakken nat te maken

Maar lang voordat de dag voorbij was

Hun hoeden zwommen ze boven

En velen waren de veren bedden

Dat fladderde op het schuim

En velen waren die edele heren

Dat is nooit thuisgekomen

Het is vijftig mijl van kust tot kust

En vijftig vadem diep

En daar ligt goede Sir Patrick Spens

De heren allemaal aan zijn voeten

Lang, lang moge zijn dame kijken

Met een lantaarn in haar hand

Voordat ze haar Patrick Spens ziet

Kom weer naar huis zeilen