Out of Pawn - Anaïs Mitchell

Hey uncle louie, I wrote you a song

I’m glad you got your heart out of pawn

I’m glad you got your king out of check

At least that’s how things stood when I saw you last

It was New Orleans before the flood

You had just met a girl!

you were falling in love!

She lived on the levee and knew the blues

And played harmonica better than you

In a neighborhood bar

In the middle of summer

Shoulder-to-shoulder

Setting like sister and brother

All of the sorrows you told each other

Rose like smoke from the room

The heat and the bourbon was in your head

You were talking in tongues!

you were back from the dead!

And the girl and the city were one and the same

And last call never came

And I can see you swimming out into the street

I can hear you singing, «when I die, don’t cry for me»

Hey uncle louie, the city is spinning

She sure is pretty.

you sure are grinning

She’s leading you home from the heat of the bar

To lie on the levee and look at the stars

You can hold her hand

You can kiss her face

Go slow if you can

Cause the world is a very sad place

And when she leaves she’ll leave no trace

And the world will still be there

The sky is colored in purple and yellow

You lie on the levee with stones for pillows

And you and the girl and the city make love

With the harlequin sky up above

Hey oom Louie, ik heb een liedje voor je geschreven

Ik ben blij dat je je hart uit de pion hebt gehaald

Ik ben blij dat je je koning buiten spel hebt gezet

Zo stond het tenminste toen ik je voor het laatst zag

Het was New Orleans voor de zondvloed

Je had net een meisje ontmoet!

je werd verliefd!

Ze woonde op de dijk en kende de blues

En speelde beter mondharmonica dan jij

In een buurtbar

Midden in de zomer

Schouder aan schouder

Instelling als zus en broer

Al het verdriet dat je elkaar hebt verteld

Roos als rook uit de kamer

De hitte en de bourbon zaten in je hoofd

Je sprak in tongen!

je was terug uit de dood!

En het meisje en de stad waren één en dezelfde

En de laatste oproep kwam nooit

En ik zie je de straat op zwemmen

Ik hoor je zingen, "wanneer ik sterf, huil niet om mij"

Hey oom Louie, de stad draait

Ze is zeker mooi.

je grijnst zeker

Ze leidt je naar huis vanuit de hitte van de bar

Op de dijk liggen en naar de sterren kijken

Je kunt haar hand vasthouden

Je kunt haar gezicht kussen

Ga langzaam als je kunt

Omdat de wereld een erg trieste plek is

En als ze weggaat, laat ze geen spoor achter

En de wereld zal er nog steeds zijn

De lucht is paars en geel gekleurd

Je ligt op de dijk met stenen voor kussens

En jij en het meisje en de stad vrijen

Met de harlekijnhemel erboven