He Did - Anaïs Mitchell

Love you, love you, love you

He did, he did, he did

He stood high above you

You were just a little kid

Your daddy was a farmer

His back was burnished red and gold

And every time he closed his eyes a rooster crowed

He sowed a hundred rows of corn

The summer you were born

And wondered what your life would yield

How it feels to be a child of his, how it feels

Your daddy was a builder

He swung his hammer brown and silver

Every time he closed his eyes a nail was drove

And you were always underfoot

Like a splinter in the wood

He couldn’t pull you from his heels

How it feels, how it feels

Love you, love you, love you

He did, he did, he did

He stood high above you

Sky around his head

Sawdust in his hair

A scarecrow of a man

He couldn’t draw you near to him

But you grew up straight and you grew up true

And he kept a blue-gray eye on you

Until the day he closed his eyes and left them closed

Your daddy didn’t leave a will

He left a shovel and a hole to fill

And how it feels, how it feels

How it feels to be a child of his

How it feels to be alive like this

But who gave you an axe to grind?

Who gave you a path to find?

Who gave you a row to hoe?

Who gave you your sorrow?

Who gave you the break of dawn?

A pleasure just to look upon

Who gave you a barn to build?

And an empty page, to fill

Hou van je hou van je hou van je

Hij deed, hij deed, hij deed

Hij stond hoog boven je

Je was nog maar een klein kind

Je vader was een boer

Zijn rug was gepolijst rood en goud

En elke keer dat hij zijn ogen sloot, kraaide er een haan

Hij zaaide honderd rijen maïs

De zomer waarin je werd geboren

En vroeg me af wat je leven zou opleveren

Hoe het voelt om een ​​kind van hem te zijn, hoe het voelt?

Je vader was een bouwer

Hij zwaaide met zijn hamer bruin en zilver

Elke keer dat hij zijn ogen sloot, werd er een spijker geslagen

En je was altijd onder de voeten

Als een splinter in het hout

Hij kon je niet van zijn hielen trekken

Hoe het voelt, hoe het voelt

Hou van je hou van je hou van je

Hij deed, hij deed, hij deed

Hij stond hoog boven je

Lucht om zijn hoofd

Zaagsel in zijn haar

Een vogelverschrikker van een man

Hij kon je niet naar hem toe trekken

Maar je groeide op en je groeide echt op

En hij hield je blauw-grijs in de gaten

Tot de dag dat hij zijn ogen sloot en ze dicht liet

Je vader heeft geen testament achtergelaten

Hij liet een schop en een gat achter om te vullen

En hoe het voelt, hoe het voelt

Hoe het voelt om een ​​kind van hem te zijn

Hoe het voelt om zo te leven

Maar wie gaf je een bijl om te malen?

Wie heeft je een pad gegeven om te vinden?

Wie gaf je een rij om te schoffelen?

Wie heeft je je verdriet gegeven?

Wie gaf je het ochtendgloren?

Een plezier om naar te kijken

Van wie heeft u een schuur gekregen om te bouwen?

En een lege pagina om te vullen