Below Ground - Among Them

Satisfied lies an idle mind

As they allow all their progress to be confined

Like white plagues they follow each other

Crowded together they seek out the cover

Gravity pulls a shadow of darkness down

Over the masses and all self belief is drowned

In the water stagnant as it stands

Whispering the thoughts of the common man

Echoes of yesterday ring out through these unchanging plains

I need a sign i am losing faith, but the sheep won’t understand my pain

Fingers claw upon their minds so fragile

Don’t succumb to the failure of mankind

Don’t walk the earth in vain, leave your trace behind

Can you see it in their eyes?

The look is reflected, but they don’t realise

Can you see it in their smile?

It’s like they’ve got something to hide

Somewhere down deep inside, behind the lies

Sits the person that was before

Can you see it in your own mind?

The grasp of ignorance

Gather be seated this won’t be repeated

With sadness you’re greeted, as we’ve been defeated

Under the covers, of darkness they slumber

Wearing the virtues of a thousand before them

Don’t take what they give you, you’ll be invited, but so is everyone

They can see it in your eyes, there’s something more to you

Depleted in despair we stand here, to our eyes it’s clear

This fear controls them

Tevreden ligt een ijdele geest

Omdat ze toestaan ​​dat al hun voortgang wordt beperkt

Als witte plagen volgen ze elkaar op

Opeengepakt zoeken ze de dekking op

Zwaartekracht trekt een schaduw van duisternis naar beneden

Over de massa en alle zelfvertrouwen is verdronken

In het water stilstaand zoals het staat

De gedachten van de gewone man fluisteren

Echo's van gisteren klinken door deze onveranderlijke vlaktes

Ik heb een teken nodig dat ik mijn geloof verlies, maar de schapen zullen mijn pijn niet begrijpen

Vingers klauwen in hun geest zo kwetsbaar

Bezwijk niet voor het falen van de mensheid

Loop niet tevergeefs over de aarde, laat je sporen achter

Zie je het in hun ogen?

De blik wordt weerspiegeld, maar ze beseffen het niet

Zie je het aan hun glimlach?

Het is alsof ze iets te verbergen hebben

Ergens diep van binnen, achter de leugens

Zit de persoon die eerder was

Zie je het in je eigen geest?

De greep van onwetendheid

Ga zitten, dit wordt niet herhaald

Met droefheid wordt u begroet, want we zijn verslagen

Onder de dekens, van de duisternis sluimeren ze

De deugden van duizend voor zich dragen

Neem niet wat ze je geven, je wordt uitgenodigd, maar dat is iedereen ook

Ze kunnen het in je ogen zien, er is meer voor jou

Uitgeput van wanhoop staan ​​we hier, voor onze ogen is het duidelijk

Deze angst beheerst hen