Once Sent From The Golden Hall - Amon Amarth

Rumbling thunder cracks the sky

And rain starts pouring down

Lightning strikes a cold bright light

Upon the blooddrenched ground

The sword play is hard

And many fall

Steel bites sharp in flesh

And upon a mountain

Towering tall

Stand the messengers of death

Five horsemen in armour bright

Waiting in the flashing light

Looking down upon the field

Where Vikings fight with axe and shield

On stallions black as night

With eyes burning red

They ride with thunder to the fight

Deliverance of certain death

A warcry loud as Heimdall’s horne

Echoes across the land

Enemies who hear it freeze to the bone

Friends of doom proudly stand

They ride faster than the wind

With lightning speed they strike

Black ravens follow where they’ve been

To feed from those who died

With power they wield their swords

As they ride down fleeing men

Sending them to Hel’s dark court

To never come back again

The warriors ride once more

To the mountain from which they came

Once sent by the gods to war

And they never return in shame

Een rommelende donder doet de lucht barsten

En het begint te regenen

Bliksem slaat in op een koud fel licht

Op de met bloed doordrenkte grond

Het zwaardspel is moeilijk

En velen vallen

Staal bijt scherp in het vlees

En op een berg

torenhoog

Staan de boodschappers van de dood

Vijf ruiters in harnas helder

Wachten in het knipperende licht

Neerkijkend op het veld

Waar Vikingen vechten met bijl en schild

Op hengsten zo zwart als de nacht

Met ogen die rood branden

Ze rijden met donder naar het gevecht

Bevrijding van een bepaalde dood

Een oorlogskreet zo luid als de hoorn van Heimdall

Echo's over het land

Vijanden die het horen, bevriezen tot op het bot

Vrienden van de ondergang staan ​​trots

Ze rijden sneller dan de wind

Met bliksemsnelheid slaan ze toe

Zwarte raven volgen waar ze zijn geweest

Om te voeden met degenen die zijn overleden

Met kracht hanteren ze hun zwaarden

Terwijl ze vluchtende mannen naar beneden rijden

Ze naar het donkere hof van Hel sturen

Om nooit meer terug te komen

De krijgers rijden nog een keer

Naar de berg waar ze vandaan kwamen

Ooit door de goden naar de oorlog gestuurd

En ze komen nooit beschaamd terug