Arson - Amon Amarth

They came riding at first sight

Fifty men armed to the teeth.

The sounds of horns called us to fight

We went to meet them on the battlefield.

Outnumbered yet we fought

But soon we were defeated.

We took refuge in our house

But our grief has just begun.

They came to the house, we did not let them

We defended with a spear and a bow.

We got them one by one

while the autumn sun warms the day.

It was twenty dead on each side

When we first felt something burning.

We heard them laughing outside

and anger was in the words of their ridicule.

They set fire to houses

To smoke us.

Only five of us were still alive

And nowadays exhausted.

Raging fire surrounded us everywhere.

Our house was besieged.

Wrecking and burning wall vaults

There was no way to break free.

When we were about to die

We swore a sacred oath

The place should be called if someone survives

And we sealed the oath in blood.

The roof collapsed and cleared the way.

The path of the fire.

It was agreed that in the beginning I will go.

And everything was done to escape.

Suddenly the walls collapsed

I got in a fire trap remained inside.

My best friend died that day.

But I survived.

Ze kwamen rijden op het eerste gezicht

Vijftig mannen tot de tanden bewapend.

De geluiden van hoorns riepen ons op om te vechten

We gingen ze ontmoeten op het slagveld.

In de minderheid maar we hebben gevochten

Maar al snel waren we verslagen.

We zochten toevlucht in ons huis

Maar ons verdriet is nog maar net begonnen.

Ze kwamen naar het huis, we lieten ze niet toe

We verdedigden met een speer en een boog.

We hebben ze een voor een gehaald

terwijl de herfstzon de dag verwarmt.

Het waren twintig doden aan elke kant

Toen we voor het eerst iets voelden branden.

We hoorden ze buiten lachen

en woede was in de woorden van hun spot.

Ze staken huizen in brand

Om ons te roken.

Slechts vijf van ons leefden nog

En tegenwoordig uitgeput.

Een razend vuur omringde ons overal.

Ons huis werd belegerd.

Het slopen en verbranden van muurgewelven

Er was geen manier om los te komen.

Toen we op het punt stonden te sterven

We hebben een heilige eed gezworen

De plaats moet worden genoemd als iemand het overleeft

En we hebben de eed met bloed bezegeld.

Het dak stortte in en maakte de weg vrij.

Het pad van het vuur.

Er was afgesproken dat ik in het begin zou gaan.

En er werd alles aan gedaan om te ontsnappen.

Plots stortten de muren in

Ik kwam in een brandtrap die binnen bleef.

Mijn beste vriend stierf die dag.

Maar ik heb het overleefd.