Moln - Alva Noto, Menke

Se de mäktiga moln

Vilkas fjärran höga toppar

Stolta, skimmrande resa sig

Vita som vit snö

Lugna glida de fram

För att slutligen lugnt dö

Sakta lösande sig

I en skur av svala droppar

Majestätiska moln

Genom livet, genom döden

Gå de leende fram

I en strålande sols sken

Utan skymmrande oro

I eter så klart ren

Gå med storstilat

Stilla förakt för sina öden

Vore mig det förunnat

Att högtidsstolt som dessa

Kunna lufta mig upp

Dit ej världarnas jakt når

Och hur vredgat omkring mig

Än stormarnas brus går

Bära solskimrets

Gyllene krans omkring min hjässa

Zie de machtige wolken

Wiens verre hoge toppen?

Trotse, glinsterende opkomst

Wit als witte sneeuw

Rustig glijden ze naar voren

Om eindelijk vredig te sterven

Langzaam oplossend

In een regen van koele druppels

Majestueuze wolken

Door het leven, door de dood

Loop glimlachend naar voren

In de gloed van een stralende zon

Zonder schemerzorgen

In ether natuurlijk puur

Ga met grootse stijl

Stille minachting voor hun lot

Zou me dat plezier hebben gedaan

Om zo plechtig trots te zijn

Mezelf kunnen luchten

Waar de jacht van de werelden niet reikt

En hoe boos om me heen

Dan gaat het geluid van de stormen

Draag zonnebrand

Gouden krans om mijn hoofd