Requiem - Alma

Des amours meurent, des amours naissent

Les siècles passent et disparaissent

Ce que tu crois être la mort

C’est une saison et rien de plus

Un jour lassé de cette errance

Tu t’en iras quelle importance

Car la Terre tournera encore

Même quand nous ne tournerons plus

Embrasse-moi, dis-moi que tu m’aimes

Fais-moi sourire au

Beau milieu d’un requiem

Embrasse-moi, dis-moi que

Tu m’aimes fais-moi danser

jusqu’à ce que le temps nous reprenne

Ce qu’il a donné

Un an, deux ans, cent ans de bonheur

Puis la vie te cueille comme une fleur

Fais-moi marrer j’en ai besoin

En attendant que sonne l’heure

Un an, deux ans, cent ans à deux

Et puis un jour on est tout seul

On pleure mais on survit quand même

C’est la beauté du requiem

Les étincelles deviennent des flammes

Les petites filles deviennent des femmes

Ce que tu crois être la mort

C’est un brasier et rien de plus

Nos déchirures, nos déchéances

On pense qu’elles ont de l’importance

Mais demain renaîtra le jour

Comme si nous n’avions pas vécu

Embrasse-moi, dis-moi que tu m’aimes

Fais-moi sourire au

Beau milieu d’un requiem

Embrasse-moi, dis-moi que

Tu m’aimes fais-moi danser

jusqu’à ce que le temps nous reprenne

Ce qu’il a donné

Un an, deux ans, cent ans de bonheur

Puis la vie te cueille comme une fleur

Fais-moi marrer j’en ai besoin

En attendant que sonne l’heure

Un an, deux ans, cent ans à deux

Et puis un jour on est tout seul

On pleure mais on survit quand même

C’est la beauté du requiem

Des amours naissent, des amours meurent

Ce soir enfin je n’ai plus peur

Je sais que je t’aimerai encore

Quand la Terre ne tournera plus

Des amours naissent, des amours meurent

Ce soir enfin je n’ai plus peur

Je sais que je t’aimerai encore

Quand la Terre ne tournera plus

Embrasse-moi, dis-moi que tu m’aimes

Fais-moi sourire au

Beau milieu d’un requiem

Embrasse-moi, dis-moi que

Tu m’aimes fais-moi danser

jusqu’à ce que le temps nous reprenne

Ce qu’il a donné

Ce qu’il a donné

Ce qu’il a donné

Ce qu’il a donné

Ce qu’il a donné

Liefdes sterven, liefdes worden geboren

Eeuwen gaan voorbij en verdwijnen

Wat jij denkt dat de dood is

Het is een seizoen en niets meer

Op een dag moe van dit zwerven

Je gaat weg, wat maakt het uit?

Want de aarde zal weer draaien

Zelfs als we niet meer draaien

Kus me, zeg me dat je van me houdt

Laat me lachen om

Mooi midden van een requiem

Kus me, vertel me dat

Je houdt van me, laat me dansen

tot de tijd ons terugbrengt

wat hij gaf

Een jaar, twee jaar, honderd jaar geluk

Dan pakt het leven je op als een bloem

Laat me lachen, ik heb het nodig

Wachten op het uur

Een jaar, twee jaar, honderd jaar samen

En dan op een dag zijn we helemaal alleen

We huilen maar we overleven nog steeds

Dat is het mooie van het requiem

Vonken worden vlammen

Kleine meisjes worden vrouwen

Wat jij denkt dat de dood is

Het is een brand en niets meer

Onze tranen, onze afwijzingen

We denken dat ze ertoe doen

Maar morgen zal opnieuw geboren worden

Alsof we niet hadden geleefd

Kus me, zeg me dat je van me houdt

Laat me lachen om

Mooi midden van een requiem

Kus me, vertel me dat

Je houdt van me, laat me dansen

tot de tijd ons terugbrengt

wat hij gaf

Een jaar, twee jaar, honderd jaar geluk

Dan pakt het leven je op als een bloem

Laat me lachen, ik heb het nodig

Wachten op het uur

Een jaar, twee jaar, honderd jaar samen

En dan op een dag zijn we helemaal alleen

We huilen maar we overleven nog steeds

Dat is het mooie van het requiem

Liefdes worden geboren, liefdes sterven

Vanavond ben ik eindelijk niet meer bang

Ik weet dat ik nog steeds van je zal houden

Wanneer de aarde niet meer zal draaien

Liefdes worden geboren, liefdes sterven

Vanavond ben ik eindelijk niet meer bang

Ik weet dat ik nog steeds van je zal houden

Wanneer de aarde niet meer zal draaien

Kus me, zeg me dat je van me houdt

Laat me lachen om

Mooi midden van een requiem

Kus me, vertel me dat

Je houdt van me, laat me dansen

tot de tijd ons terugbrengt

wat hij gaf

wat hij gaf

wat hij gaf

wat hij gaf

wat hij gaf