Contrails - All The Luck In The World

We’ve grown too quickly

With open flaws and lack of grief

You have broken into me

You are the best kind of thief

The less we know,

The more we seek

In these halls I take you in

The morning mint and your summer skin

I can read the books under your arms

In your eyes,

Sleepless we wait to arrive

Only to leave

We’re the undeveloped film

In tourists clothes

We’re the keepsakes and souvenirs

Resting beneath the folds

These forgotten reminders

Are emblematic of everything

That we are and we will be

Or of «almosts» and «could have beens»

We just caught the tail end of a last call

You made it better for a short time

Standing in a long line

We’ve grown too quickly

With open flaws and lack of grief

The less we know the more we seek

Our lines uncrossed are the quiet crimes

Of the richest thieves

We zijn te snel gegroeid

Met open gebreken en gebrek aan verdriet

Je hebt bij mij ingebroken

Je bent de beste soort dief

Hoe minder we weten,

Hoe meer we zoeken

In deze zalen neem ik je mee naar binnen

De ochtendmunt en je zomerse huid

Ik kan de boeken onder je armen lezen

In jouw ogen,

Slapeloos wachten we om te arriveren

Alleen om te vertrekken

Wij zijn de onontwikkelde film

In toeristenkleding

Wij zijn de aandenkens en souvenirs

Rusten onder de plooien

Deze vergeten herinneringen

Zijn emblematisch voor alles

Dat we zijn en we zullen zijn

Of van «bijna» en «hadden kunnen zijn»

We hebben net het einde van een laatste oproep opgevangen

Je hebt het voor een korte tijd beter gemaakt

In een lange rij staan

We zijn te snel gegroeid

Met open gebreken en gebrek aan verdriet

Hoe minder we weten, hoe meer we zoeken

Onze ongekruiste lijnen zijn de stille misdaden

Van de rijkste dieven