House of Memories - Alive In Barcelona

As I sit here

With a dark fear

In a house of Memories

Of what your mean to me

And I wonder

As I stutter

Are faded pictures all that’s left for me?

But then I see

These walls start talking

«Close your eyes, don’t ask why, and just let go.»

If I do, I might just lose control

You’re gone and I know

That this house is not a home

This house is not a home

You’re gone and I know

No this house is not a home

Their whispers are the splinters

Reminding me, the pain that lies beneath

And makes me weak

These walls keep talking

So now it’s time to say goodbye to broken dreams

As we try to save a life with broken wings

These walls keep talking

Terwijl ik hier zit

Met een donkere angst

In een huis van herinneringen

Van wat je voor me betekent

En ik vraag me af

Terwijl ik stotter

Zijn vervaagde foto's het enige dat me nog rest?

Maar dan zie ik

Deze muren beginnen te praten

"Sluit je ogen, vraag niet waarom, en laat gewoon los."

Als ik dat wel doe, kan ik de controle verliezen

Je bent weg en ik weet het

Dat dit huis geen huis is

Dit huis is geen huis

Je bent weg en ik weet het

Nee dit huis is geen huis

Hun gefluister zijn de splinters

Herinner me eraan, de pijn die eronder ligt

En maakt me zwak

Deze muren blijven praten

Dus nu is het tijd om afscheid te nemen van gebroken dromen

Terwijl we proberen een leven te redden met gebroken vleugels

Deze muren blijven praten