Too Late to Cry - Alison Krauss

Sitting all alone with my whisky on ice,

I wonder why he’s not with me tonight.

If the rain be on tonight then I won’t sleep.

I’m haunted by this loneliness I keep.

And it’s too late to cry cause we left it all behind,

Too late to cry cause there’s nothing left defied.

You won’t get more than you’re living for,

And it’s too late to cry tonight.

It doesn’t seem much point in us carrying on,

We pretend to cry but the feelings are gone.

I hear the death man has lost his mate,

The silence that follows him tells me about our fate.

And it’s too late to cry cause we left it all behind,

Too late to cry cause there’s nothing left defied.

You won’t get more than you’re living for,

And it’s too late to cry tonight.

Empty glass before me tells the story in my eyes,

The dimness it has giving me won’t let me realize.

That love is more or less the state of mind we go through,

with no guarantee to what it holds me or you.

And it’s too late to cry cause we left it all behind,

Too late to cry cause there’s nothing left defied.

You won’t get more than you’re living for,

And it’s too late to cry tonight.

Helemaal alleen zitten met mijn whisky op ijs,

Ik vraag me af waarom hij vanavond niet bij me is.

Als het vanavond regent, slaap ik niet.

Ik word achtervolgd door deze eenzaamheid die ik koester.

En het is te laat om te huilen, want we hebben het allemaal achtergelaten,

Te laat om te huilen, want er is niets meer getart.

Je krijgt niet meer dan waar je voor leeft,

En vanavond is het te laat om te huilen.

Het lijkt niet veel zin om door te gaan,

We doen alsof we huilen, maar de gevoelens zijn weg.

Ik hoor dat de dode man zijn partner heeft verloren,

De stilte die hem volgt, vertelt me ​​over ons lot.

En het is te laat om te huilen, want we hebben het allemaal achtergelaten,

Te laat om te huilen, want er is niets meer getart.

Je krijgt niet meer dan waar je voor leeft,

En vanavond is het te laat om te huilen.

Leeg glas voor mij vertelt het verhaal in mijn ogen,

De vaagheid die het me geeft, laat me niet beseffen.

Die liefde is min of meer de gemoedstoestand waar we doorheen gaan,

zonder garantie op wat het mij of jou inhoudt.

En het is te laat om te huilen, want we hebben het allemaal achtergelaten,

Te laat om te huilen, want er is niets meer getart.

Je krijgt niet meer dan waar je voor leeft,

En vanavond is het te laat om te huilen.