Взаперти - Alfaro

твои силуэты на домах за стеклом,

давит серость уж слишком.

родные места становятся знакомыми,

и в подсознании они лишние.

легкость оконных рам… так проста.

свет утреннего круга — испепелил меня,

и где-то между 5 и 6 часами, свой прах сдал-

солнцу, что соком лучей стекает перилами.

править не мог внутренним миром своим

и с левого фланга другие ценности.

слепо так.

но голова сильнее сваи

и легко ложится под прицелы.

мне так просто из двух зол выбрать третье:

по наблюдениям медиков — безысходность не лечится…

мне плевать на лето, мне глубоко плевать на день мой,

я живу тобою и вечером.

внизу мелкая жизнь, но это радует,

лишь воспроизведя с паузы улыбку.

вещают через шумы, тишине мешая, будущее по радио,

прощаясь с правдой сказал спасибо.

спасибо жизни за искренность,

искры ее смешались с памятью-хворостом.

я вполне взрослый, чтоб принять любую истину,

важно лишь с каких рук приму хотя бы горсть ее.

ключ к времени, кременем дверь выбита,

все сказки с хорошим концом — давно порваны в клочья,

принцессы и принцы потустороннего мира

пусть тоже испробуют на себе одиночество…

я не спал ночами и лишь тогда танцевал.

запутан в однокомнатной квартире.

и даже если тебе кто-нибудь шансы даст

скажи «всё хорошо"своим неуклюжим курсивом…

jouw silhouetten op huizen achter glas,

het is te grijs.

geboorteplaatsen worden vertrouwd,

en in het onderbewuste zijn ze overbodig.

de lichtheid van raamkozijnen... zo eenvoudig.

het licht van de ochtendcirkel heeft me verbrand,

en ergens tussen 5 en 6 uur heb ik mijn as overhandigd

de zon, dat het sap van de stralen langs de reling stroomt.

kon zijn innerlijke wereld niet beheersen

en andere waarden van de linkerflank.

zo blind.

maar het hoofd is sterker dan de stapel

en past gemakkelijk onder de bezienswaardigheden.

Het is zo gemakkelijk voor mij om de derde van twee kwaden te kiezen:

volgens de observaties van artsen - hopeloosheid wordt niet behandeld ...

Ik geef niet om de zomer, ik geef niet om mijn dag,

Ik woon bij jou en in de avond.

er is een klein leven beneden, maar het behaagt,

alleen door een glimlach van een pauze te reproduceren.

uitgezonden door middel van geluiden, interfereren met stilte, de toekomst is op de radio,

afscheid nemen van de waarheid zei dank je.

dank het leven voor oprechtheid,

zijn vonken vermengd met kreupelhoutgeheugen.

Ik ben behoorlijk volwassen om enige waarheid te accepteren,

het maakt alleen uit uit welke handen ik er tenminste een handvol van aanneem.

de sleutel tot tijd, de deur is gebroken met vuursteen,

alle sprookjes met een goed einde zijn al lang aan flarden gescheurd,

prinsessen en prinsen van de onderwereld

laat ze ook eenzaamheid ervaren...

Ik sliep 's nachts niet en pas toen danste ik.

verward in een eenkamerappartement.

en zelfs als iemand je een kans geeft

zeg "het is oké" in je onhandige cursief...