Schwachkopf Manfred - Alexander Marcus

Ungewollt geboren

Mit der Zange mussten sie ihn holen

Denn sein Kopf wollte nicht nach oben

Oh Manfred

Seinen Eltern wurd' bald klar, 'ne Leuchte wird er nicht

Er konnte mit 13 Jahren kein Wort sprechen

Das viel ihm schwer

Die Kinder kannten keine Gnade

Warfen ihn in den Graben

Scheuchten ihn über'n Rasen, den Manfred

Mit 15 schwoll sein Gesicht dann zu

Der Junge verlor jeglichen Rückhalt

Nur manchmal da fühlte er sich innerlich so wunderschön

Das gab ihm Kraft

Doch als sie kosteten den süßen Wein

Dann blieb einer zurück

Und als sie schmeckten die verbotene Frucht, war einer nicht dabei

Und als sie fröhlich tanzten in den Mai

Hats einen nur bedrückt

Ich hoffe, dass auch bald die Sonne aufgeht

Für Schwachkopf Manfred

Jetzt ist er alt und verfallen

An den Gehstock muss er sich krallen

Und immernoch verlassen von Allen

Der Manfred

Bereits mit 30 wurd' ihm klar

Das alles wird wohl nichts mehr

Und manchmal schaute er sehnsuchtsvoll den Schülern zu

Da wurd' er hart

Doch als sie kosteten den süßen Wein

Dann blieb einer zurück

Und als sie schmeckten die verbotene Frucht, war einer nicht dabei

Und als sie horny rannten runter zum Fluss

Saß einer im Gebüsch

Ich hoffe, dass es doch noch aufwärts geht

Für Schwachkopf Manfred

Doch niemals verließ ihn sein Lebensmut, den Rhythmus hat er in seinem Blut

Er tanzte so frei wie noch nie

Und es spritzte raus

Doch als sie kosteten den süßen Wein

Dann blieb einer zurück (Oh Manfred, Oh Manfred)

Und als sie schmeckten die verbotene Frucht, war einer nicht dabei (Manfred,

Manfred)

Und als sie fröhlich tanzten in den Mai

(Lasst ihn, Lasst ihn, Lasst ihn)

Hats einen nur bedrückt (Lasst ihn, Lasst ihn, Lasst den Mann, Lasst den Mann,

Lasst den Mann)

Ich hoffe das auch bald die Sonne aufgeht

Für Manfred

Manfred

onbedoeld geboren

Ze moesten de tang gebruiken om hem te pakken te krijgen

Omdat zijn hoofd niet omhoog wilde

Oh Manfred

Zijn ouders realiseerden zich al snel dat hij geen lamp zou worden

Op 13-jarige leeftijd kon hij geen woord meer spreken

Dat was moeilijk voor hem

De kinderen toonden geen genade

Gooi hem in de sloot

Achtervolgde hem over het gazon, Manfred

Toen, toen hij 15 was, zwol zijn gezicht op

De jongen verloor alle steun

Alleen voelde hij zich soms zo mooi van binnen

Dat gaf hem kracht

Maar toen ze de zoete wijn proefden?

Toen bleef er eentje achter

En toen ze van de verboden vrucht proefden, was er geen

En toen ze vrolijk de mei in dansten

Het maakte je gewoon depressief

Ik hoop dat de zon ook snel opkomt

Voor idioot Manfred

Nu is het oud en vervallen

Hij moet zich vastklampen aan de wandelstok

En nog steeds in de steek gelaten door iedereen

Manfred

Al op 30-jarige leeftijd werd het hem duidelijk

Dit alles zal waarschijnlijk op niets uitlopen

En soms keek hij verlangend naar de studenten

Toen werd hij hard

Maar toen ze de zoete wijn proefden?

Toen bleef er eentje achter

En toen ze van de verboden vrucht proefden, was er geen

En terwijl ze geil naar de rivier renden

Een zat in de struiken

Ik hoop dat het nog steeds beter gaat

Voor idioot Manfred

Maar zijn moed om te leven verliet hem nooit, hij heeft het ritme in zijn bloed

Hij danste vrijer dan ooit tevoren

En het spoot eruit

Maar toen ze de zoete wijn proefden?

Toen bleef er een achter (Oh Manfred, Oh Manfred)

En toen ze de verboden vrucht proefden, was er geen (Manfred,

Manfred)

En toen ze vrolijk de mei in dansten

(Laat hem, verlaat hem, verlaat hem)

Heeft het je alleen maar depressief gemaakt (laat hem, verlaat hem, verlaat de man, verlaat de man,

laat de man)

Ik hoop dat de zon snel opkomt

Voor Manfred

Manfred