Stones & Feathers - Alex Parks

There’s nothing left for me to do

just like time and time and time again

what else is left for me to prove?

but when it comes around

I can’t help falling down

is this the state of so-called pleasure?

or just the weight of stones & feathers

I’m not myself

maybe I’m never

just like tear that fades away

just like a word I can’t express or can’t explain

a thousand voices in my brain

I wish they’d comfort me instead it’s torturing

is this the state of so-called pleasure?

or just the way I’m made to measure

I’m not myself

maybe I’m never

when all is said and done

I confess I’ve had enough

is this the state of so-called pleasure?

or just a chill that lasts forever

I’m not myself maybe I’m never

is this the state of so-called pleasure?

or just a break in heavy weather

I’m not myself

maybe I’m never

Ik hoef niets meer te doen

net als keer op keer en keer op keer

wat moet ik nog meer bewijzen?

maar als het er op aankomt

Ik kan het niet helpen om te vallen

is dit de staat van zogenaamd plezier?

of alleen het gewicht van stenen en veren

ik ben mezelf niet

misschien ben ik nooit

net als een traan die vervaagt

net als een woord dat ik niet kan uitdrukken of niet kan uitleggen

duizend stemmen in mijn brein

Ik wou dat ze me zouden troosten, in plaats daarvan is het marteling

is dit de staat van zogenaamd plezier?

of gewoon zoals ik ben gemaakt om te meten

ik ben mezelf niet

misschien ben ik nooit

als alles achter de rug is

Ik beken dat ik genoeg heb gehad

is dit de staat van zogenaamd plezier?

of gewoon een koude rilling die eeuwig duurt

Ik ben mezelf niet, misschien ben ik dat nooit

is dit de staat van zogenaamd plezier?

of gewoon een pauze bij zwaar weer

ik ben mezelf niet

misschien ben ik nooit