Age Old Blue - Alela Diane

The sea beneath the cliff is the blue in my mother’s eyes

That came from blue in her mother’s eyes

Thrown on down the line

By our family who worked the field on borrowed land above the ocean

My family worked the field on borrowed land

Higher hills do not provide for hearts born of coral and moss

Where rain won’t flow beyond the stream, and water is captive to the well

There was a gentle man;

I’ve always known his children’s songs

Blue eyes were hardened by the war, but still he went on singing

Night can’t hide a man when his eyes are tearing

The night can’t hide his cries: «There's only a few of us left»

Higher hills do not provide for hearts born of coral and moss

Where rain won’t flow beyond the stream, and water is captive to the well

I’ve known that age old blue: eyes and homes with siren’s tunes

Has left a deep desire for a home beside the water

Shady rhythm calms the night, and that voice is never still

You know a voice is never still, and a voice is never silent

Higher hills do not provide for hearts born of coral and moss

Where rain won’t flow beyond the stream, and water is captive to the well

De zee onder de klif is het blauw in de ogen van mijn moeder

Dat kwam van blauw in de ogen van haar moeder

Over de lijn gegooid

Door onze familie die het veld bewerkte op geleend land boven de oceaan

Mijn familie werkte op het land op geleend land

Hogere heuvels bieden geen harten geboren uit koraal en mos

Waar de regen niet voorbij de beek stroomt en het water gevangen zit in de put

Er was een vriendelijke man;

Ik heb altijd zijn kinderliedjes gekend

Blauwe ogen waren gehard door de oorlog, maar toch ging hij door met zingen

De nacht kan een man niet verbergen als zijn ogen tranen

De nacht kan zijn kreten niet verbergen: «Er zijn er nog maar een paar van ons»

Hogere heuvels bieden geen harten geboren uit koraal en mos

Waar de regen niet voorbij de beek stroomt en het water gevangen zit in de put

Ik ken dat eeuwenoude blauw: ogen en huizen met sirenegeluiden

Heeft een diep verlangen achtergelaten naar een huis aan het water

Een schaduwrijk ritme kalmeert de nacht, en die stem is nooit stil

Je weet dat een stem nooit stil is, en een stem is nooit stil

Hogere heuvels bieden geen harten geboren uit koraal en mos

Waar de regen niet voorbij de beek stroomt en het water gevangen zit in de put