Hieronder staat de songtekst van het nummer Akelarre , artiest - Akelarre met vertaling
Originele tekst met vertaling
Akelarre
Salgo a la calle y todo es ya diferente
La soledad que invade mi mente se siente presente
¿Que pasa si ya no quiero hablar?
Que las mañanas se convierten en montañas de prejuicios
Con los vicios de la gente de occidente
Esas montañas que inventan, que mienten, ¡No sienten
Pero y si miro hacia ese cielo que ha existido desde siempre
Donde la Luna da la cara de frente
El antropocentrismo poco importa ya, más allá
De la conciencia individual
No entiendo como hay tanta gente que habla y que no expresa lo que siente
¿Que más me iba a esperar?
Y ahora me llaman loco por mirar al cielo mientras ellos, poco a poco
Se hunden en un mundo virtual
Y entonces visito el prado del macho cabrío
Donde las palabras se convierten en olvido
Y enciendo la hoguera en el prado del macho cabrío
Y las flores marchitan a mi paso en el camino
No sé si es algo real mi libertad
O sólo es otro trozo de papel sobre el que escribo pensamientos retorcidos
Que me nacen del olvido de querer no haber nacido, sumido en este núcleo tan
podrido
Donde el Sol no brilla más
Donde las flores se marchitan
Donde las lágrimas suplantan las sonrisas
Donde la parca se presenta y nos ofrece una caricia
De muerte y de justicia
Pero y si miro hacia esa gente que ha existido desde siempre
Y el optimismo se convierte de repente en una fuente de progreso decadente
No me importa lo que pienses, sólo importa lo que sientes
Y entonces visito el prado del macho cabrío
Donde las palabras se convierten en olvido
Y enciendo la hoguera en el prado del macho cabrío
Y las flores marchitan a mi paso en el camino
Y entonces visito el prado del macho cabrío
Donde las sonrisas se convierten en olvido
Y enciendo la hoguera en el prado del macho cabrío
Las estrellas que brillan iluminan mi destino
Ik ga de straat op en alles is al anders
De eenzaamheid die mijn geest binnendringt, voelt aanwezig
Wat als ik niet meer wil praten?
Dat de ochtenden bergen van vooroordelen worden
Met de ondeugden van de mensen van het Westen
Die bergen die verzinnen, die liegen, voelen niet!
Maar wat als ik omhoog kijk naar die lucht die er altijd al is geweest?
Waar de maan zijn gezicht geeft
Antropocentrisme doet er niet meer toe, daarbuiten
Van individueel bewustzijn
Ik begrijp niet hoe er zoveel mensen zijn die spreken en niet uiten wat ze voelen
Wat had ik anders verwacht?
En nu noemen ze me gek omdat ik naar de lucht kijk terwijl ze beetje bij beetje
Ze zinken weg in een virtuele wereld
En dan bezoek ik de geitenweide
Waar woorden in de vergetelheid raken
En ik steek het kampvuur aan in de geitenweide
En onderweg verwelken de bloemen op mijn pad
Ik weet niet of mijn vrijheid iets echts is
Of is het gewoon weer een stuk papier waar ik verdraaide gedachten op schrijf
Die voor mij zijn geboren uit de vergeetachtigheid om niet geboren te willen zijn, zo in deze kern gestort
rot
Waar de zon niet meer schijnt
waar de bloemen verwelken
waar tranen een glimlach vervangen
Waar Magere Hein verschijnt en ons een liefkozing aanbiedt
Van dood en gerechtigheid
Maar wat als ik kijk naar die mensen die er altijd al zijn geweest
En optimisme wordt plotseling een bron van decadente vooruitgang
Het kan me niet schelen wat je denkt, het maakt alleen uit wat je voelt
En dan bezoek ik de geitenweide
Waar woorden in de vergetelheid raken
En ik steek het kampvuur aan in de geitenweide
En onderweg verwelken de bloemen op mijn pad
En dan bezoek ik de geitenweide
Waar een glimlach in de vergetelheid verandert
En ik steek het kampvuur aan in de geitenweide
De stralende sterren verlichten mijn lot
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt