Идеальной - aikko

Я иду по скалистой неровной дороге на красную гору

Я тащу рюкзачок и порой подмечаю, что он мне не нужен

Я веду за собой на початую свору

Свору, что мне так безропотно вторит, а преданность обезоруживает

Я к себе подпускаю так близко, насколько возможно

Мы разводим костер и болтаем про вечную дружбу

Этой ночью мы станем совсем безнадежными

Мы без одежды меняемся женщинами, а наутро никто никому не останется нужным

Но пока с тобой в одной палатке

Слишком пьяный, чтобы вспомнить недостатки

Останься идеальной для меня, идеальной для меня

И постарайся никогда, никогда больше меня не встретить

Я качусь по скалистой неровной дороге прямо к обрыву

Я обессилил, а свора копирует клевый перформанс

Долетим до подножья, там и остынем

Хиленький лидер, желейные спины, мы всю катастрофу списали на скорость

Мы так часто горим, потому что мы просто не знаем природы,

А легко ошибаемся лишь потому, что все кажется проще,

А на красной тропинке все лучшие годы

И мы все шагаем по круглой земле до вершины и любим друг друга на ощупь

Но пока с тобой в одной палатке

Слишком пьяный, чтобы вспомнить недостатки

Останься идеальной для меня, идеальной для меня

И постарайся никогда, никогда больше меня не встретить

Ik loop langs een rotsachtige ruwe weg naar een rode berg

Ik sleep een rugzak en merk soms dat ik hem niet nodig heb

Ik leid me naar een open pak

Het peloton dat me gedwee weergalmt, en toewijding ontwapent

Ik laat mezelf zo dichtbij mogelijk

We maken vuur en kletsen over eeuwige vriendschap

Deze nacht worden we compleet hopeloos

We ruilen vrouwen zonder kleren, en 's morgens zal niemand door iemand nodig zijn

Maar terwijl met jou in dezelfde tent

Te dronken om fouten te onthouden

Blijf perfect voor mij, perfect voor mij

En probeer me nooit, nooit meer te ontmoeten

Ik rol op een rotsachtige ruwe weg recht naar de klif

Ik verzwakte, en het peloton kopieert een coole prestatie

We vliegen naar de voet, en daar zullen we afkoelen

Een broze leider, gelei, we schreven de hele catastrofe toe aan snelheid

We branden zo vaak omdat we de natuur niet kennen,

En we vergissen ons gemakkelijk omdat alles eenvoudiger lijkt,

En op het rode pad de beste jaren

En we lopen allemaal op de ronde aarde naar de top en houden van elkaar om aan te raken

Maar terwijl met jou in dezelfde tent

Te dronken om fouten te onthouden

Blijf perfect voor mij, perfect voor mij

En probeer me nooit, nooit meer te ontmoeten