Железные крылья - aikko

В одной из древнейших загадочных книг

Старинный чертёж его взгляд приковал

Там крылья из лезвий и в следующий миг

Он начал работу их быстро собрав

И крылья расправив шагнул он в окно,

Но крылья вонзаются в шею ножом

Очнувшись, он видел решенье одно

Оставив свой дом, он встал и пошёл,

А люди то, все как один

Бросали камнями, кричали глупец

Ночами пытаясь в окно выходить

Мечтали взлетев, улететь с этих мест

И плачь матерей не давал всем уснуть,

А люди выходят один за одним

Да вот в крыльях не всем удаётся вспорхнуть,

А пешком тут отважился только один идти

Вперёд, вперёд за мечтой

Пусть сломаны ноги и груз на плечах

Ты только не стой, только не стой

И пусть не успеет погаснуть свеча

Нам нужно вперёд, вперёд за мечтой

Пусть сломаны ноги и груз на плечах

Ты только не стой, только не стой

И пусть не успеет погаснуть свеча

Прости и прощай

In een van de oudste mysterieuze boeken

Een oude tekening trok zijn aandacht

Er zijn vleugels van bladen en in het volgende moment

Hij begon ze snel te verzamelen

En hij spreidde zijn vleugels, stapte uit het raam,

Maar de vleugels doorboren de nek met een mes

Toen hij wakker werd, zag hij één oplossing:

Hij verliet zijn huis, stond op en ging,

En mensen zijn allemaal als één

Stenen gooien, dwaas schreeuwen

Probeer 's nachts uit het raam te gaan

Gedroomd van opstijgen, wegvliegen van deze plaatsen

En het huilen van moeders liet niet iedereen in slaap vallen,

En mensen komen één voor één naar buiten

Ja, niet iedereen slaagt erin om met vleugels te vliegen,

En te voet hier durfde er maar één te gaan

Vooruit, vooruit voor de droom

Laat de benen en de last op de schouders breken

Je staat gewoon niet, gewoon niet staan

En laat de kaars niet uitgaan

We moeten doorgaan, ga je gang voor de droom

Laat de benen en de last op de schouders breken

Je staat gewoon niet, gewoon niet staan

En laat de kaars niet uitgaan

Sorry en tot ziens