Сердце на пополам - Афина

Сколько было дорог,

Сколько было друзей.

Сколько б я не жила —

Жизнь била все сильней.

А кого б не ждала,

Тот приходил, но

Жизнь — она карусель,

Жизнь — это не кино.

Припев:

Сердце напополам неразделимо,

Мне увидеть тебя необходимо.

А я стою на краю берега сине моря,

А я сама себя зову — перекати поле,

А я сама себя зову — перекати поле.

Сколько было афиш,

Сколько было цветов.

Я имела друзей,

Не считая врагов.

Я хотела идти

С поднятой головой.

Просто хотела любить

И оставаться собой.

Припев:

Сердце напополам неразделимо,

Мне увидеть тебя необходимо.

А я стою на краю берега сине моря,

А я сама себя зову — луковое горе,

А я сама себя зову — луковое горе.

Сколько было дорог,

Сколько было друзей.

Сколько б я не жила —

Жизнь била все сильней.

А кого б не ждала,

Тот приходил, но

Жизнь — она карусель,

Жизнь — это не кино.

Припев:

Сердце напополам неразделимо,

Мне увидеть тебя необходимо.

А я стою на краю берега сине моря,

А я сама себя зову — перекати поле,

А я сама себя зову — перекати поле.

Сердце напополам неразделимо,

Мне увидеть тебя необходимо.

А я стою на краю берега сине моря,

А я сама себя зову — перекати поле,

А я сама себя зову — перекати поле.

Hoeveel wegen waren?

Hoeveel vrienden waren er.

Het maakt niet uit hoe lang ik leefde -

Het leven werd sterker.

En wie zou niet wachten

Hij kwam, maar

Het leven is een carrousel

Het leven is geen film.

Refrein:

Het hart is onafscheidelijk

Ik moet je zien.

En ik sta aan de rand van de kust van de blauwe zee,

En ik noem mezelf - rol het veld,

En ik noem mezelf - rol het veld.

Hoeveel posters waren?

Hoeveel bloemen waren.

ik had vrienden

De vijanden niet meegerekend.

ik wilde gaan

Met opgeheven hoofd.

Ik wilde gewoon liefhebben

En wees jezelf.

Refrein:

Het hart is onafscheidelijk

Ik moet je zien.

En ik sta aan de rand van de kust van de blauwe zee,

En ik noem mezelf - uienverdriet,

En ik noem mezelf - uienverdriet.

Hoeveel wegen waren?

Hoeveel vrienden waren er.

Het maakt niet uit hoe lang ik leefde -

Het leven werd sterker.

En wie zou niet wachten

Hij kwam, maar

Het leven is een carrousel

Het leven is geen film.

Refrein:

Het hart is onafscheidelijk

Ik moet je zien.

En ik sta aan de rand van de kust van de blauwe zee,

En ik noem mezelf - rol het veld,

En ik noem mezelf - rol het veld.

Het hart is onafscheidelijk

Ik moet je zien.

En ik sta aan de rand van de kust van de blauwe zee,

En ik noem mezelf - rol het veld,

En ik noem mezelf - rol het veld.