Schlachthaus Der Gedanten - Ad Hominem

Distorted lines of freedom

Where the mediocre man prevails

Absolute flattery of equality

Like the procession of the hearse

Slowly leading the lamenting mob

To the burial of existence

Industrie des fleisches

Schlachthaus der Gedanken

No more traces of reality

It fears, it cries, it hopes, it loves

That little sphere filled with fragile life

Already crawling into death row

Industrie des fleisches

Schlachthaus der Gedanken

When followers drown into non-self

Irradiated by constriction of mind

A grandiose self arises to stand and refuse

The innocence of his peers mangles his deep ego

Cracking like whips on flesh

Altering his senses until all humanity is gone

Perceptions are swirling — visions darkened

And as lucidity vanishes — anger is soon in control

This outburst of violence — pure and devoid of reason

Takes hold of a new reality

He reigns

They fall

Vervormde lijnen van vrijheid

Waar de middelmatige man zegeviert

Absolute vleierij van gelijkheid

Zoals de processie van de lijkwagen

Langzaam de treurende menigte leidend

Naar de begrafenis van het bestaan

Industrie des fleisches

Schlachthaus der Gedanken

Geen sporen meer van de realiteit

Het vreest, het huilt, het hoopt, het heeft lief

Die kleine bol gevuld met kwetsbaar leven

Kruip al in de dodencel

Industrie des fleisches

Schlachthaus der Gedanken

Wanneer volgers verdrinken in niet-zelf

Bestraald door vernauwing van de geest

Een groots zelf staat op om op te staan ​​en te weigeren

De onschuld van zijn leeftijdsgenoten verminkt zijn diepe ego

Krakend als zwepen op vlees

Zijn zintuigen veranderen totdat de hele mensheid weg is

Percepties wervelen — visioenen verduisterd

En naarmate de helderheid verdwijnt, heeft woede snel de controle

Deze uitbarsting van geweld - puur en zonder reden

Pakt een nieuwe realiteit aan

Hij regeert

Zij vallen