Ventilator - Acumen Nation

Cast off your shame and believe in something more

Don’t romance blame as your pain reliever, soul deceiver

Next time I shatter I hope that you’re long gone

But if I should handle my god I hope you’re still there

Such a failure, blackening angelic eyes

I’m going to have almost nothing left

Pleased to meet you, want you, cut you

I’m sorry, I didn’t know who I was hurting

Wait, you’re bleeding from somewhere beautiful

I’m sorry, it’s over now

«…And if you never stop to face all that you do

In all your actions and expenses of the loved ones

That you master, that you master

You can never be a part of what is graceful, what is good

And what is honestly the presence of a love inside your heart

And it is breaking by the thousands

Due to people like your father, like your father

It’s a never-ending never-bending threshold of abuse

That you are forced to take

And so you can never break down the raw side defense landslide

Splinters of the hurt and pain, piercing all that you have been

And if you think you’re hurting now, you better not wake up again

Melting in the sibling sun, exposing all that you have done

And if you think you’re hurting now, you ain’t seen nothing yet…»

There’s a reminder inside of your anger

About all the people that you have damaged

That you have hurt

It’s just like I said that your life would turn out

Werp je schaamte af en geloof in iets meer

Geef romantiek niet de schuld als je pijnstiller, zielenbedrieger

De volgende keer dat ik verbrijzel, hoop ik dat je al lang weg bent

Maar als ik mijn god moet behandelen, hoop ik dat je er nog bent

Zo'n mislukking, zwart wordende engelenogen

Ik heb bijna niets meer over

Blij je te ontmoeten, wil je, snijd je

Het spijt me, ik wist niet wie ik pijn deed

Wacht, je bloedt ergens mooi vandaan

Het spijt me, het is nu voorbij

«...En als je nooit stopt om alles onder ogen te zien wat je doet

In al je acties en uitgaven van de dierbaren

Dat je onder de knie hebt, dat je onder de knie hebt

Je kunt nooit deel uitmaken van wat sierlijk is, wat goed is

En wat is eerlijk gezegd de aanwezigheid van een liefde in je hart?

En het breekt bij duizenden

Vanwege mensen zoals je vader, zoals je vader

Het is een nooit eindigende nooit buigende drempel van misbruik

Dat je gedwongen wordt te nemen

En dus kun je de aardverschuiving van de zijverdediging nooit afbreken

Splinters van de pijn en pijn, doordringend in alles wat je bent geweest

En als je denkt dat je nu pijn hebt, kun je beter niet meer wakker worden

Smelten in de zon van je broer en zus, alles blootleggen wat je hebt gedaan

En als je denkt dat je nu pijn hebt, heb je nog niets gezien...»

Er zit een herinnering in je woede

Over alle mensen die je hebt beschadigd

dat je pijn hebt gedaan

Het is net zoals ik zei dat je leven zou blijken te zijn