Dead Stare - Act of Defiance

Vengeance, strike you down with no apology

Penance, for the depth of my psychology

Reaching out, trying to find a place to exist

Presence, the moment’s struggle slowly consuming me

Silence, buried inside the secrets we all hide

Essence, all the good within but can’t abide

The light once had, crushed under black skies

Remnants, hopes and dreams ignite, come alive!

Legacy, what would you have me to be?

Jealousy, the shell is all that’s left to see

Heresy, leave me to my misery

Remedy, confront my pain peacefully

I see myself

Falling, into a dead stare

The mirror’s grimace is more than I can bear

Calling, out in the cold dark air

Does anybody hear me?

Like I’m not there!

Falling, into a dead stare

The mirror’s grimace is more than I can bear

Crawling, out of the dark despair

Rising from the ashes sinister ensnare

Legacy, what would you have me to be?

Jealousy, the shell is all that’s left to see

Heresy, leave me to my misery

Remedy, confront my pain peacefully

Acceptance, for regrets that past cannot be changed

Riddance, shed the skin of thoughts once deranged

Through the dark, shards of light pierce the cloud

Reverence, avoid the mirrors glances and the shame

Crawling from a dead stare

Forestalling a dead stare

Wraak, sla je neer zonder verontschuldiging

Boete, voor de diepte van mijn psychologie

Uitreiken, proberen een plek te vinden om te bestaan

Aanwezigheid, de strijd van het moment verteert me langzaam

Stilte, begraven in de geheimen die we allemaal verbergen

Essentie, al het goede van binnen, maar kan het niet verdragen

Het licht had eens, verpletterd onder een zwarte lucht

Overblijfselen, hoop en dromen ontbranden, komen tot leven!

Legacy, wat wil je dat ik ben?

Jaloezie, de schelp is alles wat je nog moet zien

Ketterij, laat me aan mijn ellende over

Remedie, confronteer mijn pijn vreedzaam

Ik zie mezelf

Vallend, in een dode blik

De grimas van de spiegel is meer dan ik kan verdragen

Bellen, in de koude donkere lucht

Hoort iemand mij?

Alsof ik er niet ben!

Vallend, in een dode blik

De grimas van de spiegel is meer dan ik kan verdragen

Kruipen, uit de donkere wanhoop

Opstaan ​​uit de as sinistere strik

Legacy, wat wil je dat ik ben?

Jaloezie, de schelp is alles wat je nog moet zien

Ketterij, laat me aan mijn ellende over

Remedie, confronteer mijn pijn vreedzaam

Acceptatie, voor spijt dat het verleden niet kan worden veranderd

Bevrijding, werp de huid van gedachten die ooit gestoord waren af

Door het donker doorboren scherven licht de wolk

Eerbied, vermijd de spiegels, blikken en de schaamte

Kruipen vanuit een dode blik

Een dode blik voorkomen