Malkuth - Abysmal Torment

Once more it rises from the ancient depths

Forcefully gauging its way through dormant clefts

As one multitude of minds reaching for what was lost

And forgotten in the swirling waters of the past

Oh how the gods have failed

Enslaved in Malkuth

Woe on thee frail men

In the caverns of Malkuth

Buried under sheer mass of fear, blood and hatred

Surging, surfacing from the subconscious mausoleum

Oh how the gods have failed

Enslaved in Malkuth

Woe on thee frail men

In the caverns of Malkuth

Blindly obliterated by fires of purification

Swallowed the vibrant dark earth in collision

Swept clean by titanic grails in endless torsion

Drowned in the black waters of dissolution

Enslaved in Malkuth

In the caverns of Malkuth

Penetrated by omnipresent aether of intention

Elementally destroyed and then reborn

Emerging from the womb of reality’s very fabric

Time has no wounds to heal when there’s none to flow

Enslaved in Malkuth

In the caverns of Malkuth

Opnieuw rijst het op uit de oude diepten

Zich met kracht een weg banend door slapende kloven

Als een veelheid van geesten die reiken naar wat verloren was

En vergeten in de kolkende wateren van het verleden

Oh wat hebben de goden gefaald

Tot slaaf gemaakt in Malkuth

Wee u, zwakke mannen

In de grotten van Malkuth

Begraven onder pure angst, bloed en haat

Stijgend, opduikend uit het onderbewuste mausoleum

Oh wat hebben de goden gefaald

Tot slaaf gemaakt in Malkuth

Wee u, zwakke mannen

In de grotten van Malkuth

Blind weggevaagd door zuiveringsvuren

Slikte de levendige donkere aarde in een botsing

Schoongeveegd door titanische gralen in eindeloze torsie

Verdronken in het zwarte water van ontbinding

Tot slaaf gemaakt in Malkuth

In de grotten van Malkuth

Doordrongen van alomtegenwoordige ether van intentie

Elementair vernietigd en dan herboren

Opkomend uit de baarmoeder van de stof van de werkelijkheid

Tijd heeft geen wonden om te helen als er geen wonden zijn

Tot slaaf gemaakt in Malkuth

In de grotten van Malkuth