Hyperwelt - Abigor

I slayed love disguised as fear

And time itself touches my soul

Satan — the fire still burns within my soul

And with lifeless eyes I stare

A way out but not back I must find

A can no longer crawl through this life I hate

Soon I’ll be thrown to the wolves again

And the balance returns again

When mind and body unite…

I close the temple of my mind

Im astralen Lichte glimmt mein Stern

Jenseits des Hüters des Schwelle

Ein Stern der niemals erlischt

Ich bring' die Qualen

Ich bring' den Tod

Throughout so many lifetimes

In this dimension I’ve dwelt…

But I’ve never forgotten

Nor will I ever forgive

Ik versloeg liefde vermomd als angst

En de tijd zelf raakt mijn ziel

Satan — het vuur brandt nog steeds in mijn ziel

En met levenloze ogen staar ik

Een uitweg maar niet terug die ik moet vinden

A kan niet langer door dit leven kruipen dat ik haat

Binnenkort word ik weer voor de wolven gegooid

En de balans keert weer terug

Wanneer lichaam en geest zich verenigen...

Ik sluit de tempel van mijn geest

Im astralen Lichte glimmt mein Stern

Jenseits des Hüters des Schwelle

Ein Stern der niemals erlischcht

Ik breng' sterven Qualen

Ik breng' den Tod

Gedurende zoveel vele levens

In deze dimensie heb ik gewoond...

Maar ik ben het nooit vergeten

Ik zal ook nooit vergeven