Dornen - Abigor

Wartend auf einen schmerzlosen Tod —

Die Flammen der Hlle sind nichts

Verglichen mit diesem Leben,

Voll von wundenleckendem Licht,

Umgeben von Grausamkeiten names Menschen —

Keinen Tropfen Blut wert.

Meine Seele entschwand dieser Welt

Vor langer Zeit,

Aber der immerwhrende Ha band meinen Krper

An diese Dimension.

Ich wandere rastlos und leer,

Auf der Suche nach Erlsung und Harmonie,

Wissend, da diese Suche sinnlos ist, endlos.

Jemand hatte die Macht —

Und raubte mir die letzte Hoffnung,

Den Mut diesen Schmerz zu beenden, mein Leben.

Mein Wunsch knnte erfllt werden —

Hinwegschwinden, sanft und sicher,

Auf Winterflgeln in die letzte

Und ewige Dunkelheit,

In der Eiswinde durch mein Haar streifen.

Waiting for a painless death —

The flames of hell are nothing

Compared to this life,

Full of woundlicking light,

Surrounded by atrocities called humans —

Not worth a drop of blood.

My soul left this world

A long time ago,

But the everlasting hate bound my body

to this dimension.

I wander restless and empty,

Seeking deliverance and harmony,

Knowing that this search has no use, endless.

Someone had the power —

And robbed the last hope from me,

The courage to end this misery, my life.

My wish could be fulfilled —

Fade away, softly and certain,

On winterwings in the last

And eternal darkness,

In the icewind blow through my hair.

Wachten op een pijnloze dood -

De vlammen van de hel zijn niets

Vergeleken met dit leven

vol wondlikkend licht,

Omringd door wreedheden die mensen worden genoemd -

Geen druppel bloed waard.

Mijn ziel is van deze wereld verdwenen

Een lange tijd geleden,

Maar de eeuwige hand bond mijn lichaam vast

Naar deze dimensie.

Ik dwaal rusteloos en leeg,

Op zoek naar verlossing en harmonie,

Wetende dat deze zoektocht zinloos is, eindeloos.

Iemand had de macht -

En beroofde me van mijn laatste hoop

De moed om een ​​einde te maken aan deze pijn, mijn leven.

Mijn wens kon worden ingewilligd -

Langzaam en zeker vervagend,

Op wintervleugels tot het laatst

en eeuwige duisternis

In de ijzige wind strijken door mijn haren.

Wachten op een pijnloze dood -

De vlammen van de hel zijn niets

Vergeleken met dit leven,

vol wondlikkend licht,

Omringd door wreedheden die mensen worden genoemd -

Geen druppel bloed waard.

Mijn ziel verliet deze wereld

Een lange tijd geleden,

Maar de eeuwige haat bond mijn lichaam vast

naar deze dimensie.

Ik dwaal rusteloos en leeg,

Op zoek naar levering en harmonie,

Wetende dat deze zoektocht geen zin heeft, eindeloos.

Iemand had de macht -

En beroofde de laatste hoop van mij,

De moed om een ​​einde te maken aan deze ellende, mijn leven.

Mijn wens zou kunnen worden vervuld -

Vervaag, zacht en zeker,

Op wintervleugels in de laatste

en eeuwige duisternis,

In de ijswind waait door mijn haren.