As astral images darken reality - Abigor

Kometen sind brennende Seelen,

Die zur Strafe durch den Kosmos ziehen men.

Comets are burning souls,

That have to travel through the cosmos for punishment.

Nothing disturbs this transcendental harmony

The only light that breaks up darkness

Are the burning red stars

Cosmic winds bear a waft

Of a gigantic psychic force

That the nineth dimension

(colossal deep universe) holds

And opens for me

Desolation in purest shape

Neither melodies nor cries

Resound in this cold silence

Nevertheless I feel the endless echo of melancholy

No mountain, no tree, no lake

Kometen en brennende Seelen,

Die zur Strafe durch den Kosmos ziehen men.

Kometen zijn brandende zielen,

Die door de kosmos moeten reizen voor straf.

Niets verstoort deze transcendentale harmonie

Het enige licht dat de duisternis doorbreekt

Zijn de brandende rode sterren

Kosmische winden dragen een waft

Van een gigantische psychische kracht

Dat de negende dimensie

(kolossaal diep universum) geldt

En gaat voor mij open

Verlatenheid in de puurste vorm

Noch melodieën noch gehuil

Weerklink in deze koude stilte

Toch voel ik de eindeloze echo van melancholie

Geen berg, geen boom, geen meer