Winterbane - Abbath

Cleanse steel in carnage, Unleash chthonic Darkness

Scud stochastic vortex, Blitz vicious bastards

Sheath blades in carcass, Disembowel tangled skein

Upon ripe flesh we harvest, Human grain mortal pain

Reaper rides on, Genocides' arc of scythes

Combat casts the warrior, Warfare marks the age

Stone to bronze to iron, Steel is our rage!

Blood soaked grimoires spell, Hell a million ways

Vellum spills the venom, A poison chalice sprays

Gods of War, Exhort the hordes as battle roars

A Dragon dives, Belching hives of serpent flies

Scribes skewer history, Truth dies in the telling

Scribes skewer history, Truth dies in the yelling of lies

Afford us our sins, Bloodlust our wings

In death’s domain of Winter Bane

Death wept that grim day, Gutting ghost from viscera

Flaying soul from the clay, Cleaving mind from terror

Reavers rode roughshod, 'Cross the skull-crushed plain

Legions mass the grave, Where spirits shriek insane

Fire drakes dive, Burn ranks alive, Dead worlds collide

Ravens glide, Swoop and pluck the Hero’s eyes

Scars carve the memory, Truth lies in the cutting

Scars carve the memory, Truth lies in the culling of lies

Seraphim soar above the ichor

The sea of slain at Winter Bane

Wilderness will not claim the beast

Nor civilized state deny its feast

Not gibberish of madman, hysteric chant of priest

Nor lovers' brutal sighs, lend the savage peace

A demon raised in flames must stride

Stricken trails in stark divide

The frozen waste of Winterbane

To face the monster still inside

Deep within its burning eyes

A killer stirs, starts to rise…

Reavers ride the ice-crest tides

Thunderous hooves churn the skies

Reinig staal in bloedbad, ontketen chtonische duisternis

Scud stochastische vortex, Blitz vicieuze klootzakken

Schede bladen in karkas, Disembowel verwarde streng:

Op rijp vlees oogsten we, menselijke graan dodelijke pijn

Reaper rijdt door, Genocides' boog van zeisen

Combat werpt de krijger, Warfare markeert de leeftijd

Van steen tot brons tot ijzer, staal is onze rage!

Met bloed doordrenkte grimoires-spreuk, hel op miljoenen manieren

Perkament morst het gif, een vergif kelk sprays

Gods of War, spoor de hordes aan terwijl de strijd brult

Een draak duikt, boeren bijenkorven van slangenvliegen

Schrijvers spiesen geschiedenis, Waarheid sterft in het vertellen

Schrijvers spies geschiedenis, Waarheid sterft in het geschreeuw van leugens

Veroorloof ons onze zonden, Bloodlust onze vleugels

In het domein van de dood van Winter Bane

De dood huilde die grimmige dag, Geest uit ingewanden halen

Ziel uit de klei villen, geest losmaken van terreur

Reavers reed ruig, 'kruis de door de schedel verpletterde vlakte'

Legioenen massa het graf, Waar geesten krankzinnig krijsen

Vuurdraken duiken, Burn-rangen levend, Dode werelden botsen

Raven glijden, zwaaien en plukken de ogen van de held

Littekens snijden de herinnering, de waarheid ligt in het snijden

Littekens snijden de herinnering, de waarheid ligt in het opruimen van leugens

Serafijnen zweven boven de ichor

De zee van gesneuvelde bij Winter Bane

Wildernis zal het beest niet claimen

Noch de beschaafde staat ontkent zijn feest

Geen gebrabbel van een gek, hysterisch gezang van een priester

Noch de brute zuchten van geliefden, leen de wilde vrede

Een in vlammen opgewekte demon moet schrijden

Geplaagde paden in een grimmige kloof

Het bevroren afval van Winterbane

Om het monster onder ogen te zien dat nog binnenin zit

Diep in zijn brandende ogen

Een moordenaar roert zich, begint op te staan...

Reavers rijden op de getijden van de ijskam

Donderende hoeven karnen de lucht