Odyssée - AaRON

J’avais l'âme aiguisée, pointue comme la lumière

Les idées diffractées réfléchissaient la mer

Libre comme l’eau enroulée, déroulée sur ma peau

Noir, comme le fruit que tu appelles «nuit»

Who are you?

Why are you?

When are you?

Gonna come to me

J’avais l'âme aiguisée pointue comme la lumière

Mes idées réfractées réfléchies sur la mer

Et sous moi, les courants aussi puissants que silencieux

Comme des autoroutes de vides où serpente l’invisible

Je glisse comme je m'élève, tout nu, tu m’as vu

Je glisse comme je m'élève, tout nu, tu m’as eu

Au panthéon du vide, un costard sur mesure

Pour épaules fracassées par nos journées d’usure

Who are you?

Why are you?

When are you?

Gonna come to me

Who are you?

Why are you?

When are you?

Gonna come to me

J’avais l'âme aiguisée fendue par la lumière

Mes idées réfractées réfléchies sur la pierre

Regarder se tourner sans bruits les pages dorées

Dans le galop du vent, réapprendre à marcher

Au panthéon du rêve, un costard sur mesure

Découpé dans la tôle des carcasses de voitures

Sous le vacarme des étoiles, tout nu, tu m’as voulu

Comme la morsure du vent dans l’hiver revenu

Who are you?

Why are you?

When are you?

Gonna come to me

Who are you?

Why are you?

When are you?

Gonna come to me

J’avais l'âme aiguisée pointue dans la lumière

Les idées délivrées réfléchies sur la mer

Libre comme l’eau enroulée sur ma peau déroulée

Noir comme le fruit que tu appelles «nuit»

Et sous moi, des courants aussi puissants que silencieux

Des autoroutes de vides où serpente l’invisible

Et j’y glisse comme je m'élève, tout nu, tu m’as vu

Au panthéon du rêve, un costard sur mesure

Ik had een scherpe ziel, zo scherp als het licht

Afgebogen ideeën weerspiegelden de zee

Vrij als water opgerold, ontrold op mijn huid

Zwart, zoals het fruit dat je 'nacht' noemt

Wie ben jij?

Waarom ben je?

Wanneer ben je?

Zal naar mij komen

Ik had een scherpe ziel zo scherp als het licht

Mijn gebroken ideeën weerspiegeld in de zee

En onder mij de stromingen zo sterk als ze stil zijn

Zoals lege snelwegen waar het onzichtbare kronkelt

Ik glijd terwijl ik opsta, naakt, je zag me

Ik glijd terwijl ik opsta, helemaal naakt, je hebt me

In het pantheon van de leegte, een maatpak

Voor schouders verbrijzeld door onze dagen van slijtage

Wie ben jij?

Waarom ben je?

Wanneer ben je?

Zal naar mij komen

Wie ben jij?

Waarom ben je?

Wanneer ben je?

Zal naar mij komen

Ik had een scherpe ziel gespleten door het licht

Mijn gebroken gedachten weerspiegeld op steen

Kijk hoe de gouden pagina's stil omslaan

In de galop van de wind, opnieuw leren lopen

In het pantheon van dromen, een maatpak

Gesneden uit autowrakken van plaatstaal

Onder het lawaai van de sterren, naakt, wilde je mij

Als de beet van de wind in de teruggekeerde winter

Wie ben jij?

Waarom ben je?

Wanneer ben je?

Zal naar mij komen

Wie ben jij?

Waarom ben je?

Wanneer ben je?

Zal naar mij komen

Ik had mijn ziel scherp geslepen in het licht

Ideeën vrijgegeven weerspiegeld op de zee

Vrij als water opgerold op mijn uitgerolde huid

Zwart als het fruit dat je 'nacht' noemt

En onder mij stromen zo sterk als ze stil zijn

Snelwegen van leegte waar het onzichtbare meandert

En ik glijd daar weg terwijl ik opsta, naakt, je zag me

In het pantheon van dromen, een maatpak