The Loudest Silence - A Tragedy in Progress

I wish time would stand still so I could still stand next to you

I’d trade it all

Every breath I have for you

These walls are shaking, my bones are aching

These screams are too familiar

I read your name in the Times, surviving you was the line

All we had in a few words of black and white?

I still turn the game on, because I know it’s your show

Your picture up on the wall, this is too far to fall

Got me thinking of letting this all…

Got me thinking of letting this all go

Seconds to minutes, minutes to hours

Hours to days and days and days

I guess time can stand still

And the irony of it all, it’s too late

It’s too late

Ik zou willen dat de tijd stil zou staan, zodat ik naast je kon staan

Ik zou alles ruilen

Elke ademhaling die ik voor je heb

Deze muren trillen, mijn botten doen pijn

Deze kreten zijn te bekend

Ik las je naam in de Times, jou overleven was de regel

Alles wat we hadden in een paar woorden zwart-wit?

Ik zet de game nog steeds aan, omdat ik weet dat dit jouw show is

Je foto aan de muur, dit is te ver om te vallen

Zet me aan het denken om dit allemaal te laten...

Zet me aan het denken om dit allemaal los te laten

Seconden tot minuten, minuten tot uren

Uren tot dagen en dagen en dagen

Ik denk dat de tijd stil kan staan

En de ironie van dit alles, het is te laat

Het is te laat