Until Grief Disappears - A Secret Revealed

I am alone in this world of slander

Live like a ghost and solvent in the fog

All that pain around me

It eats me up from the inside

The empty souls on the streets

I don’t want to see

I don’t want to hear

I don’t want to taste

I just breathe in the hate

I don’t want to see

I don’t want to hear

I don’t want to taste

I just breathe in the hate

That is the decision between to live or to walk in isolation

My lungs are filled with soil and I sink into the sand

I fall into oblivion and let myself drift from the current

The saving waves can not reach me

I drift further and further away

I drift further and further away

This life makes me sick

There was never a hope for my existence

I don’t want to see

I don’t want to hear

I don’t want to taste

I just breathe in the hate

I don’t want to see

I don’t want to hear

I don’t want to taste

I just breathe in the hate

This life makes me sick

Until grief disappears

Ik ben alleen in deze wereld van laster

Leef als een spook en oplosmiddel in de mist

Al die pijn om me heen

Het eet me op van binnenuit

De lege zielen op straat

Ik wil niet zien

Ik wil niet horen

Ik wil niet proeven

Ik adem gewoon de haat in

Ik wil niet zien

Ik wil niet horen

Ik wil niet proeven

Ik adem gewoon de haat in

Dat is de beslissing tussen leven of in afzondering wandelen

Mijn longen zijn gevuld met aarde en ik zak weg in het zand

Ik raak in de vergetelheid en laat me wegdrijven van de stroom

De reddende golven kunnen mij niet bereiken

Ik drijf steeds verder weg

Ik drijf steeds verder weg

Dit leven maakt me ziek

Er was nooit hoop op mijn bestaan

Ik wil niet zien

Ik wil niet horen

Ik wil niet proeven

Ik adem gewoon de haat in

Ik wil niet zien

Ik wil niet horen

Ik wil niet proeven

Ik adem gewoon de haat in

Dit leven maakt me ziek

Tot het verdriet verdwijnt