Frithiof's Saga - Heavenwood

Under the caress of the mountain prospered

Two mortals which all beheld

Never surrending before them

All happening in a horrifying manner

One, proud as a god

Raised high his head for heaven

Bold and brave, the hunter

(of that forest, he was alone)

The other, sweet as a rosary

Despite being arrested by the winter (Season)

Which coldness makes anyone fall

Still then (she stubornly rose her head) with love

For thespite the unleashed storm

Their beauty and love

(were the truth to their union)

'Cause after uncovering the sun

Were they still holding one another

Both living in happiness

The boy in his youth was Frithiof

Beauty young… Ingesburge

Was the maiden of his dreams

Both so sweet as Brunbilde

That Freya, goddess of love

Wanted them to live in her mansion

And so, were they both shelted withut delay

The moon undone in moonlight

Near the forest they danced

Without knowing what has been

Embraced together through the flames of the night

When he understood the signs

Frithiof, happier than a god

Felt in intensive happiness

When he met his knewly bride

Onder de streling van de berg bloeide

Twee stervelingen die allemaal aanschouwden

Nooit voor hen overgeven

Alles gebeurt op een afschuwelijke manier

Eén, trots als een god

Hij hief zijn hoofd hoog op naar de hemel

Vet en dapper, de jager

(van dat bos was hij alleen)

De andere, zoet als een rozenkrans

Ondanks gearresteerd te zijn door de winter (seizoen)

Welke kou doet iemand vallen

Nog toen (ze stak koppig haar hoofd op) met liefde

Ondanks de ontketende storm

Hun schoonheid en liefde

(waren de waarheid voor hun vakbond)

Want na het blootleggen van de zon

Hielden ze elkaar nog vast?

Beiden leven in geluk

De jongen in zijn jeugd was Frithiof

Schoonheid jong… Ingesburger

Was het meisje van zijn dromen

Beide zo lief als Brunbilde

Die Freya, godin van de liefde

Wilde dat ze in haar landhuis zouden wonen

En zo werden ze allebei zonder uitstel geborgen?

De maan ongedaan gemaakt in maanlicht

In de buurt van het bos dansten ze

Zonder te weten wat is geweest

Samen omarmd door de vlammen van de nacht

Toen hij de tekens begreep

Frithiof, gelukkiger dan een god

Voelde me intens gelukkig

Toen hij zijn bekende bruid ontmoette