Folía de las Apariciones - Triángulo de Amor Bizarro, Menta

No hay nadie que de madrugada

Se deslice por mi ventana

Soy yo, Isa, quien te espera

No hay nadie que de madrugada

Bañe mis huesos con tus lamentos

Que corte el viento, que escarche mi sangre

No hay nadie ahí que funda

Mi alma enterrada en la pesadilla

Y me lleve al claro vacío donde estás tú

No hay nadie que de madrugada

Se deslice por mi ventana

Soy yo, Isa, quien te espera

No hay nadie ahí que funda

Mi alma enterrada en tu memoria

Y me lleve al trono vacío donde estás tú

Algún día cruzaré las rías

Sobre dos tablas, sin velas ni remos

Soy yo, Isa, que vuelvo a casa…

Y aunque yo sé que no hay nadie allí

Seguiré… buscándote

No hay nadie ahí que pueda

Unir nuestros huesos, levante una puerta

Que lleve al trono vacío donde estás tú…

Algún día cruzaré las rías

Sobre dos tablas, sin velas ni remos

Soy yo, Isa, que vuelvo a casa…

Y aunque yo sé que no hay nadie allí

Seguiré… llamándote

Er is niemand die vroeg in de ochtend

glipte uit mijn raam

Ik ben het, Isa, die op je wacht

Er is niemand die vroeg in de ochtend

Baad mijn botten met je kreten

Laat de wind snijden, laat mijn bloed bevriezen

Er is niemand die sticht

Mijn ziel begraven in nachtmerrie

En breng me naar de heldere leegte waar je bent

Er is niemand die vroeg in de ochtend

glipte uit mijn raam

Ik ben het, Isa, die op je wacht

Er is niemand die sticht

Mijn ziel begraven in jouw geheugen

En breng me naar de lege troon waar je bent

Op een dag zal ik de riviermondingen oversteken

Op twee planken, zonder zeilen of roeispanen

Ik ben het, Isa, ik kom thuis...

En hoewel ik weet dat er niemand is

Ik ga verder... op zoek naar jou

Er is niemand die dat kan

Sluit je aan bij onze botten, hef een deur op

Moge het leiden naar de lege troon waar je bent...

Op een dag zal ik de riviermondingen oversteken

Op twee planken, zonder zeilen of roeispanen

Ik ben het, Isa, ik kom thuis...

En hoewel ik weet dat er niemand is

Ik blijf... je bellen