Les Miserables Suite: Bring Him Home / Empty Chairs At Empty Tables / I Dreamed A Dream - Michael Ball, Alfie Boe

God on high, hear my prayer

In my need, you have always been there

He is young, he’s afraid

Let him rest, heaven blessed

Bring him home

Bring him home

Bring him home

He’s like the son I might have known

If God had granted me a son

The summers die, one by one

How soon they fly, on and on

And I am old and will be gone

«Empty Chairs at Empty Tables»

There’s a grief that can’t be spoken

There’s a pain goes on and on

Empty chairs at empty tables

Now my friends are dead and gone

Here they talked of revolution

Here it was they lit the flame

Here they sang about 'tomorrow'

And tomorrow never came

From the table in the corner

They could see a world reborn

And they rose with voices ringing

And I can hear them now!

The very words that they had sung

Became their last communion

On the lonely barricade at dawn

«I Dreamed a Dream»

I dreamed a dream in time gone by

When hope was high and life worth living

I dreamed that love would never die

I dreamed that God would be forgiving

But the tigers come at night

With their voices soft as thunder

As they tear your hope apart

As they turn your dream to shame

I had a dream my life would be

So different from this hell I’m living

So different now from what it seemed

Now life has killed the dream I dreamed

«Bring Him Home»

If I die, let me die

Let him live

Bring him home

Bring him home

Bring him home

God in de hoogte, hoor mijn gebed

In mijn behoefte ben je er altijd geweest

Hij is jong, hij is bang

Laat hem rusten, de hemel gezegend

Breng hem thuis

Breng hem thuis

Breng hem thuis

Hij is als de zoon die ik had kunnen kennen

Als God mij een zoon had geschonken

De zomers sterven een voor een

Hoe snel ze vliegen, steeds verder?

En ik ben oud en zal weg zijn

«Lege stoelen aan lege tafels»

Er is een verdriet dat niet kan worden uitgesproken

Er is een pijn die maar door gaat

Lege stoelen aan lege tafels

Nu zijn mijn vrienden dood en weg

Hier spraken ze over revolutie

Hier was het, ze staken de vlam aan

Hier zongen ze over 'morgen'

En morgen kwam nooit

Van de tafel in de hoek

Ze konden een herboren wereld zien

En ze stonden op met rinkelende stemmen

En ik kan ze nu horen!

De woorden die ze hadden gezongen

Werd hun laatste communie

Op de eenzame barricade bij zonsopgang

"Ik droomde een droom"

Ik droomde een droom in vervlogen tijden

Toen de hoop hoog was en het leven de moeite waard was

Ik droomde dat liefde nooit zou sterven

Ik droomde dat God vergevensgezind zou zijn

Maar de tijgers komen 's nachts

Met hun stemmen zo zacht als de donder

Terwijl ze je hoop verscheuren

Terwijl ze je droom in schande veranderen

Ik had een droom dat mijn leven zou zijn

Zo anders dan deze hel waarin ik leef

Zo anders dan het leek

Nu heeft het leven de droom gedood die ik droomde

"Breng hem thuis"

Als ik dood ga, laat me dan sterven

Laat hem leven

Breng hem thuis

Breng hem thuis

Breng hem thuis