Thirty Summers - Cowboy Junkies

Caught in the vice of heaven and earth

He turned his life into a cell

Imprisoned by the doubts which hound us all

And those desires which we all know so well

His days he lost to promises, his nights he purged of dreams

And he would wake in the hours before sunrise

And dread the coming of the day

Never thought a man could become so desperate

Never thought a life could lose so much hope

To be tearing at the roots around you

As if in manacles, or irons, or ropes

They say he told his children that all he taught was lost

That love and pride and honesty

Were to be gained at too high a cost

It’s been thirty summers that I’ve spent with him

And I expect thirty more to pass

He has blessed my life in so many ways

That I could never turn my back

But I need just one more reminder

Of the man that he used to be

If he would just look deep into my eyes

And say it’s in you my love that I will find the key

Gevangen in de ondeugd van hemel en aarde

Hij veranderde zijn leven in een cel

Gevangen door de twijfels die ons allemaal achtervolgen

En die verlangens die we allemaal zo goed kennen

Zijn dagen verloor hij aan beloften, zijn nachten zuiverde hij van dromen

En hij zou wakker worden in de uren voor zonsopgang

En vrees de komst van de dag

Nooit gedacht dat een man zo wanhopig kon worden

Nooit gedacht dat een leven zoveel hoop kon verliezen

Om te scheuren bij de wortels om je heen

Als in handboeien of ijzers of touwen

Ze zeggen dat hij zijn kinderen vertelde dat alles wat hij leerde verloren was gegaan

Die liefde en trots en eerlijkheid

tegen een te hoge prijs zouden worden verkregen

Het zijn dertig zomers die ik met hem heb doorgebracht

En ik verwacht dat er nog dertig zullen slagen

Hij heeft mijn leven op zoveel manieren gezegend

Dat ik nooit mijn rug zou kunnen toekeren

Maar ik heb nog één herinnering nodig

Van de man die hij was

Als hij me diep in de ogen zou kijken

En zeg dat het in jou is mijn liefde dat ik de sleutel zal vinden