Проводи меня на рассвете - Новелла

Закрой дом

Я хочу забыть себя

Моя боль

Позволяет мне писать себя

Закрой дверь

Я хочу, чтоб ты поняла

Ты поверь

Что мы — это навсегда

Зачем тебе много денег

Ну скажи (ну скажи)

Побудь со мною в постели

Полежим (полежим)

Вокруг нас лишь дома

И этажи

Девушки и машины — муляжи (Муляжи)

И я так хочу захлебнутся, представь

Я принесу тебе солнце в кровать

Мне не нужно все, что там в небесах

Я хочу разговаривать, а не писать

И ты запомнишь, что было в письме

Все, что там есть ты оставишь себе

Я не хочу, чтобы утро настало

Ты уходила сказав…

Ну рассвете, не рассвете

На рассвете, на рассвете

На рассвете, на рассвете

На рассвете, на рассвете

На рассвете, на рассвете

sluit het huis

Ik wil mezelf vergeten

Mijn pijn

Laat me mezelf schrijven

Sluit de deur

ik wil dat je begrijpt

Geloof je

Wat we voor altijd zijn

Waarom heb je veel geld nodig?

Goed zeggen (goed zeggen)

Blijf bij mij in bed

Laten we gaan liggen (laten we gaan liggen)

Alleen thuis om ons heen

en vloeren

Meisjes en auto's - dummies (modellen)

En ik wil zo stikken, stel je voor

Ik zal de zon naar je bed brengen

Ik heb niet alles in de hemel nodig

Ik wil praten, niet schrijven

En je zult je herinneren wat er in de brief stond

Alles wat er is laat je aan jezelf over

Ik wil niet dat de ochtend komt

Je ging weg en zei...

Nou, dageraad, niet dageraad

Bij zonsopgang, bij zonsopgang

Bij zonsopgang, bij zonsopgang

Bij zonsopgang, bij zonsopgang

Bij zonsopgang, bij zonsopgang